0 O Χριστόφορς Παπακαλιάτης επιστρέφει με την ταινία "Αν"

Ο Χριστόφορς Παπακαλιάτης αναμένεται να κατακτήσει και τη μεγάλη οθόνη στις 29 Νοεμβρίου με την ταινία «Αν», που σηματοδοτεί και το ντεμπούτο του ως δημιουργού σε ταινία μεγάλου μήκους.

Η «Εspresso» παρουσιάζει φωτογραφικό υλικό από τα γυρίσματα της πολυαναμενόμενης ταινίας και ο Γιώργος Κωνσταντίνου αυτή τη φορά μάς ξεναγεί στα backstage.

Οπως μας λέει ο «Αντωνάκης» για την πλοκή της ταινίας αλλά και την επανεμφάνιση του θρυλικού ζεύγους Αντωνάκη και Ελενίτσας Κοκοβίκου: «Είναι τα ίδια τα πρόσωπα, τα οποία κάνουν τη σύγκριση των σχέσεων του τότε με τη σημερινή κατάσταση των παιδιών. Στην αρχή εμφανίζονται σαν αφηγητές, αλλά κάποια στιγμή μπαίνουν στην πλοκή. Αυτός παραμένει ο γκρινιάρης και ο αντιρρησίας, με τη διαφορά ότι αυτή τη φορά η Ελενίτσα, μετά από τόσα χρόνια γάμου έχει πάρει τα πάνω της. Παρ’ όλα αυτά, τα προβλήματα, σε άλλα μεγέθη βέβαια και ενώ οι εποχές έχουν αλλάξει, είναι περίπου τα ίδια. Ετσι λοιπόν, τώρα τα προβλήματα που έχει η εγγονή τους με τον σύντροφό της υποτίθεται ότι μπορεί να τα αντιμετωπίζει με έναν δικό της τρόπο, αλλά δεν παύουν να είναι προβλήματα. Και εμείς τα αντιμετωπίζουμε δίνοντας συμβουλές σε σχέση με εκείνον που πιθανόν να την πονέσει, να την πληγώσει, αλλά πάντα μέσα από τη δική μας εμπειρία προσπαθούμε να τη συμβουλέψουμε».

Οσο για τις διαφορές του τότε με το σήμερα, ο Γιώργος Κωνσταντίνου μας αποκαλύπτει: «Σίγουρα δεν έχουν καμία σχέση. Μιλάμε για ψηφιακές μηχανές και προχωρημένη τεχνολογία. Ο τρόπος που γυρίστηκε είναι πολύ προχωρημένος και εκείνο που με κάνει χαρούμενο είναι ότι ο Χριστόφορος έχει τρομερή φαντασία, σπουδαίο σενάριο, πολύ έξυπνη τεχνική και ασχολείται πολύ με αυτό που κάνει. Και εγώ και η Μάρω πάντα αγαπούσαμε τους νέους ανθρώπους και θέλαμε να προχωράει η νέα γενιά».

Οσο για το πώς είναι να δουλεύει με τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη, ο δημοφιλής ηθοποιός δηλώνει: «Είναι ένα παρά πολύ καλό παιδί που ψάχνεται και δημιουργεί. Πιστεύω ότι θα προχωρήσει πολύ και θα δείτε ότι κάποια στιγμή πιστεύω ότι θα τον δούμε και κοντά στα Οσκαρ. Δεν είναι μια απλή ιστοριούλα. Εχει πολύ βάθος και το γύρισμα και η πλοκή είναι δοσμένα με έναν τελείως προχωρημένο τρόπο. Αν λοιπόν η ταινία “Η δε γυνή να φοβείται τον άντρα” πήγε στη Γαλλία και τα φεστιβάλ με τον τίτλο “La mestresse”, τώρα αυτή θα πρέπει να πάει στα Οσκαρ».