0 FT: Δημιουργήσαμε Ευρώπη, αλλά όχι Ευρωπαίους

Οταν ο Ιταλός διανοούμενος, Μάσιμο Ντ. Αζέλιο, έλεγε τη φράση «δημιουργήσαμε την Ιταλία, τώρα πρέπει να δημιουργήσουμε Ιταλούς», μετά την ενοποίηση της χώρας του το 1861, δεν περίμενε ότι 151 χρόνια μετά οι Ευρωπαίοι πολιτικοί θα αντιμετώπιζαν ένα ανάλογο πρόβλημα, επισήμανε ο αρθρογράφος της «FT», Γιδεόν Ράχμαν.
Πιο συγκεκριμένα, ανέφερε πως: Η δημιουργία της ομαδικής ταυτότητας συνήθως πραγματοποιείται μέσα από πολλές γενιές, όμως οι Ευρωπαίοι πολιτικοί δεν έχουν πλέον την πολυτέλεια του χρόνου. Αν δεν πείσουν τα 500 εκατ. πολίτες της ΕΕ να νιώσουν περισσότερο δεμένοι με την Ευρώπη και λιγότερο με τις χώρες τους, ίσως δεν μπορέσουν να κάνουν τα απαραίτητα βήματα για τη διάσωση του ευρώ.
Οι περισσότεροι αναλυτές πιστεύουν ότι για να σωθεί το ευρώ θα πρέπει να βρει στήριξη σε έναν πολύ μεγαλύτερο ομοσπονδιακό προϋπολογισμό, σε κοινά ομόλογα (ευρωομόλογα) και σε πιο ισχυρή κεντρική κυβέρνηση. Αυτά τα πράγματα δεν πρέπει να προκύψουν σε μικρό χρονικό διάστημα, όμως η κατεύθυνση της διαδρομής πρέπει να καθοριστεί σύντομα.
Ωστόσο, η λαϊκή στήριξη για βήματα τέτοιου είδους δεν φαίνεται πουθενά. Οι Γερμανοί φορολογούμενοι αντιδρούν στην ιδέα να δώσουν περισσότερα κεφάλαια στη Νότια Ευρώπη. Οι Ελληνες και οι Ισπανοί ψηφοφόροι δεν δείχνουν έτοιμοι να αφήσουν τις Βρυξέλλες να φτιάξουν τους προϋπολογισμούς τους.
Η ευρωπαϊκή ταυτότητα που χρειάζεται για να αποδώσει η Ευρώπη δεν είναι αρκετά ισχυρή. Ομως, χωρίς αυτήν η ΕΕ μοιάζει σαν κτίριο με σαθρά θεμέλια, που προσπαθεί να αντέξει στον πολιτικό και οικονομικό σεισμό.
Οπως και η Ιταλία, η Ευρώπη πάσχει από διχασμό βορρά-νότου, με πικρίες, που μεγαλώνουν συνέχεια, ανάμεσα στους πολίτες του πιο εύπορου βορρά και του οικονομικά προβληματικού νότου. Οι πολιτικοί πρέπει να βρουν τρόπο να πείσουν και τις δύο πλευρές να ξεπεράσουν τις διαφορές τους, σκεπτόμενοι ότι είναι όλοι Ευρωπαίοι.\ Ομως, η δημιουργία Ευρωπαίων θα είναι πολύ πιο δύσκολη από τη δημιουργία Ιταλών. Η διαδικασία δημιουργίας ταυτότητας πρέπει να γίνει μέσα σε μια τεράστια εδαφική περιοχή, με βαθιές διαφορές γλώσσας και κουλτούρας.
Ολοι οι δημιουργοί κρατών είχαν επίγνωση του ότι το κοινό εθνικό παρελθόν και η ενιαία γλώσσα είναι ουσιώδη στοιχεία για τη σύσταση ενός κράτους. Ο έλεγχος του εκπαιδευτικού συστήματος είναι βασικός. Το 1861, μόνο ένας στους 40 Ιταλούς μιλούσε Ιταλικά. Κι αυτό διορθώθηκε μέσω των σχολείων.
Αν η Ευρώπη ήθελε πραγματικά να διδαχθούν όλοι οι πολίτες της μια κοινή γλώσσα, ο προφανής υποψήφιος θα ήταν τα Αγγλικά. Ομως, το να προταθεί να γίνουν τα Αγγλικά υποχρεωτική γλώσσα στα γαλλικά σχολεία θα ήταν απλώς ένας νέος και διασκεδαστικός τρόπος για πολιτική αυτοκτονία.
Μάλιστα, καθώς περνάει ο καιρός, η προεκλογική συζήτηση στη Γαλλία γίνεται όλο και πιο εσωστρεφής.
Οι ομαδικές ταυτότητες μπορούν να σφυρηλατηθούν σε καιρούς κρίσεων και πολέμου. Ομως, αντί να δημιουργεί Ευρωπαίους, η σημερινή κρίση ενθαρρύνει τους πολίτες της ΕΕ να επιστρέψουν σε παλαιότερες εθνικές ταυτότητες, με βαθύτερες ρίζες.
από τον Εθνικό Κήρυκα της Νέας Υόρκης