Οι μεγαλύτερες βιβλιοθήκες του κόσμου και τα πιο φημισμένα
πανεπιστημιακά ιδρύματα ψηφιοποιούν το υλικό τους για να το προφυλάξουν
από οποιαδήποτε φυσική καταστροφή.
Τι θα γινόταν, όμως, όλος αυτός ο πλούτος, εάν η καταστροφή αυτή ήταν ψηφιακή; Πρόκειται για ένα σενάριο «Αποκάλυψης», που δεν αφορά τον υλικό κόσμο αλλά τον κυβερνοχώρο. Αν και σήμερα φαντάζει απίθανο ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ένας σύγχρονος Νώε προνοεί, κατασκευάζοντας μια «Κιβωτό των Βιβλίων», στην οποία φιλοδοξεί να φιλοξενήσει ένα αντίτυπο από κάθε τυπωμένο έργο που κυκλοφορεί στον πλανήτη.
Η «Κιβωτός» αυτή είναι μια ξύλινη αποθήκη και βρίσκεται στη βιομηχανική ζώνη του Ρίτσμοντ, μιας μικρής πόλης στην Καλιφόρνια. Ο «Νώε των βιβλίων», είναι ένας Αμερικανός επιχειρηματίας, με σπουδές στο φημισμένο ΜΙΤ, που απέκτησε μια μικρή περιουσία, πουλώντας στο Amazon την εταιρία διαχείρισης δεδομένων που είχε δημιουργήσει.
Το επόμενο βήμα του 51χρονου Μπριούστερ Κέιλ ήταν να φτιάξει ένα αρχείο για τις ιστοσελίδες του Ίντερνετ. Όταν έφτασε στα 150 δισ. ιστοσελίδες, γεννήθηκε ένα ερώτημα: πού θα κατέληγε όλο αυτό το υλικό, αν ζούσε η ανθρωπότητα μια ψηφιακή «Αποκάλυψη»;
Αγωνιώντας για την αθανασία της πνευματικής παραγωγής, ο σύγχρονος Νώε διέθεσε 3 εκατ. δολάρια για να κατασκευάσει μια νέα Κιβωτό, πραγματική αυτή τη φορά.
Έπειτα, άρχισε να την γεμίζει.
Έως σήμερα, έχει συγκεντρώσει 500.000 τίτλους, ενώ κάθε βδομάδα φτάνουν στην Κιβωτό του, 20.000 νέοι. Πολλοί από αυτούς προέρχονται από βιβλιοθήκες και πανεπιστημιακά ιδρύματα που θέλουν να ξεφορτωθούν υλικό, το οποίο δεν έχει θέση στην ψηφιακή εποχή.
Στόχος του Μπριούστερ Κέιλ, σε πρώτη φάση, είναι να φτάσει τους 10 εκατ. τίτλους. «Πρέπει να διατηρήσουμε το παρελθόν, ακόμη κι αν ανακαλύπτουμε ένα καινούργιο μέλλον» δηλώνει στους «Τάιμς της Ν. Γιορκ Υόρκης».
«Εάν η Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας δημιουργούσε ένα αντίτυπο για κάθε βιβλίο και το έστελνε στην Ινδία ή την Κίνα, θα είχαμε και τα υπόλοιπα έργα του Αριστοτέλη, τα υπόλοιπα θεατρικά έργα του Ευριπίδη. Ένα αντίτυπο σε κάθε ίδρυμα, δεν είναι αρκετό» εξηγεί.
Η «Κιβωτός των βιβλίων» του 51χρονου Νώε δεν είναι η μοναδική. Η βιβλιοθήκη του αμερικανικού Κογκρέσου έχει συγκεντρώσει 32 εκατ. τίτλους, από 470 διαφορετικές γλώσσες. Εκεί, ωστόσο, η επιλογή γίνεται με ποιοτικά κριτήρια.
Αντίθετα, στην Κιβωτό των Βιβλίων δεν υπάρχουν αποκλεισμοί. Στα ράφια της – ή μάλλον στα κιβώτιά της – υπάρχει χώρος για βιβλία όπως «Τι να κάνετε εάν χωρίσει ο γιος σας ή η κόρη σας» ή «Η πολιτική των Ινδιάνων της Αμερικής, τον 20ο αιώνα».
Χώρος υπάρχει για όλα τα περιοδικά, τα κόμικς, τις εφημερίδες. Ένας μοναδικός θησαυρός από έναν Νώε, που προτιμά να συστήνεται απλά ως «βιβλιοθηκάριος».
Τι θα γινόταν, όμως, όλος αυτός ο πλούτος, εάν η καταστροφή αυτή ήταν ψηφιακή; Πρόκειται για ένα σενάριο «Αποκάλυψης», που δεν αφορά τον υλικό κόσμο αλλά τον κυβερνοχώρο. Αν και σήμερα φαντάζει απίθανο ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ένας σύγχρονος Νώε προνοεί, κατασκευάζοντας μια «Κιβωτό των Βιβλίων», στην οποία φιλοδοξεί να φιλοξενήσει ένα αντίτυπο από κάθε τυπωμένο έργο που κυκλοφορεί στον πλανήτη.
Η «Κιβωτός» αυτή είναι μια ξύλινη αποθήκη και βρίσκεται στη βιομηχανική ζώνη του Ρίτσμοντ, μιας μικρής πόλης στην Καλιφόρνια. Ο «Νώε των βιβλίων», είναι ένας Αμερικανός επιχειρηματίας, με σπουδές στο φημισμένο ΜΙΤ, που απέκτησε μια μικρή περιουσία, πουλώντας στο Amazon την εταιρία διαχείρισης δεδομένων που είχε δημιουργήσει.
Το επόμενο βήμα του 51χρονου Μπριούστερ Κέιλ ήταν να φτιάξει ένα αρχείο για τις ιστοσελίδες του Ίντερνετ. Όταν έφτασε στα 150 δισ. ιστοσελίδες, γεννήθηκε ένα ερώτημα: πού θα κατέληγε όλο αυτό το υλικό, αν ζούσε η ανθρωπότητα μια ψηφιακή «Αποκάλυψη»;
Αγωνιώντας για την αθανασία της πνευματικής παραγωγής, ο σύγχρονος Νώε διέθεσε 3 εκατ. δολάρια για να κατασκευάσει μια νέα Κιβωτό, πραγματική αυτή τη φορά.
Έπειτα, άρχισε να την γεμίζει.
Έως σήμερα, έχει συγκεντρώσει 500.000 τίτλους, ενώ κάθε βδομάδα φτάνουν στην Κιβωτό του, 20.000 νέοι. Πολλοί από αυτούς προέρχονται από βιβλιοθήκες και πανεπιστημιακά ιδρύματα που θέλουν να ξεφορτωθούν υλικό, το οποίο δεν έχει θέση στην ψηφιακή εποχή.
Στόχος του Μπριούστερ Κέιλ, σε πρώτη φάση, είναι να φτάσει τους 10 εκατ. τίτλους. «Πρέπει να διατηρήσουμε το παρελθόν, ακόμη κι αν ανακαλύπτουμε ένα καινούργιο μέλλον» δηλώνει στους «Τάιμς της Ν. Γιορκ Υόρκης».
«Εάν η Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας δημιουργούσε ένα αντίτυπο για κάθε βιβλίο και το έστελνε στην Ινδία ή την Κίνα, θα είχαμε και τα υπόλοιπα έργα του Αριστοτέλη, τα υπόλοιπα θεατρικά έργα του Ευριπίδη. Ένα αντίτυπο σε κάθε ίδρυμα, δεν είναι αρκετό» εξηγεί.
Η «Κιβωτός των βιβλίων» του 51χρονου Νώε δεν είναι η μοναδική. Η βιβλιοθήκη του αμερικανικού Κογκρέσου έχει συγκεντρώσει 32 εκατ. τίτλους, από 470 διαφορετικές γλώσσες. Εκεί, ωστόσο, η επιλογή γίνεται με ποιοτικά κριτήρια.
Αντίθετα, στην Κιβωτό των Βιβλίων δεν υπάρχουν αποκλεισμοί. Στα ράφια της – ή μάλλον στα κιβώτιά της – υπάρχει χώρος για βιβλία όπως «Τι να κάνετε εάν χωρίσει ο γιος σας ή η κόρη σας» ή «Η πολιτική των Ινδιάνων της Αμερικής, τον 20ο αιώνα».
Χώρος υπάρχει για όλα τα περιοδικά, τα κόμικς, τις εφημερίδες. Ένας μοναδικός θησαυρός από έναν Νώε, που προτιμά να συστήνεται απλά ως «βιβλιοθηκάριος».
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου