Από το πρωί που ξύπνησα είχα απίστευτο άγχος. Προσπάθησα να μην πάω νωρίς στο κανάλι. Έμεινα σπίτι για να συγκεντρωθώ και να ξεκαθαρίσω στο μυαλό μου όλα όσα έπρεπε να πω. Παρόλα αυτά το άγχος επέμενε. Ένιωθα το μυαλό μπλοκαρισμένο για πρώτη φορά μετά από χρόνια. Ένιωθα όπως οι υποψήφιοι των εξετάσεων που το πρωί όταν ξυπνάνε νομίζουν ότι δεν ξέρουν τίποτα. Ήξερα καλά ότι θα κριθώ για το νέο μου ξεκίνημα. Όσο κι αν προσπάθησα να πείσω τον εαυτό μου ότι ολα θα πήγαιναν καλά, εκείνος αρνιόταν πεισματικά να το πιστέψει.
Μπήκα στο αυτοκίνητο και ξεκίνησα για τη δουλειά. Τα μηνύματα στο κινητό μου, χτυπούσαν διαρκώς, για ευχές, δημιουργώντας ένα πιο έντονο κλίμα πρεμιέρας. Σε όλη τη διαδρομή επαναλάμβανα στο μυαλό μου, τα όσα έπρεπε να γίνουν κατά τη διάρκεια της δίωρης εκπομπής.
Όταν έφθασα στο γραφείο τα πρώτα λουλούδια από φίλους και συνεργάτες με περίμεναν μαζί με συγκινητικές καρτούλες. Έκανα τον τελευταίο έλεγχο με τους συνεργάτες μου για τις κρίσιμες λεπτομέρειες. Η Μάρθα Λογοθέτου μου χτύπησε την πόρτα για καλή επιτυχία. Αυτή η γυναίκα λειτουργεί σαν ηρεμιστικό χάπι για μένα. Δεν έχω βρει ακόμα εξήγηση σε αυτό.
Το καταραμένο άγχος φούντωνε. Είναι ακριβώς σαν το κύμα που το βλέπεις να έρχεται από μακριά μέχρι να σκάσει στην παραλία με έναν λυτρωτικό παφλασμό. Την ώρα που με έβαφαν και με χτένιζαν μπήκα στο TLIFE μπας και ξεχαστώ. Διάβασα τα μηνύματά σας. Εσείς δείχνατε να πιστεύετε περισσότερο από μένα ότι θα πήγαινα καλά. Με κάνατε να χαμογελάσω. Σας ευχαριστώ πολύ.
Έμενε τώρα μόλις ένα τέταρτο πριν βγω στον αέρα. Έβλεπα στην οθόνη τη Χριστίνα να διαφημίζει διαρκώς την πρεμιέρα μου. (Χριστίνα σ΄ευχαριστώ). Κι εκείνη την ώρα μια υπέροχη ανθοδέσμη με μια κάρτα μπαίνει στο γραφείο μου. Στο τσακ γλίτωσα τα κλάματα. Ήταν τόσο έντονα τα συναισθήματα που άρχισα να χοροπηδάω και να τραγουδάω για να ξεχαστώ. Δεν ήθελα να βγω κλαμένη στην πρεμιέρα μου. Η Ντίνα που με χτενίζει άνοιξε ένα μπουκάλι γλυκό κρασί από το υπέροχο καλάθι που έστειλε ο Μάκης Πουνέντης “πιες το” μου είπε. Πρέπει να συνέλθεις. Η μακιγιέζ μου η Φωφώ μου έβαλε γρήγορα στο στόμα ένα σοκολατάκι. “Για να πάρεις δύναμη” πρόσθεσε.
Φόρεσα το σμαραγδί φόρεμα με τον κορσέ, που μου έκοβε την ανάσα αλλά μου έδειχνε λεπτή τη μέση. Το τηλέφωνο του γραφείου μου χτύπησε. Ο Φίλιππος, ο παραγωγός μου από το κοντρόλ ειδοποιούσε ότι έπρεπε να κατέβω στο Studio.
Πέρασα από το γραφείο των δημοσιογράφων μου και τους είπα με αυτοπεποίθηση: “Πάμε να σκίσουμε παιδιά”! Άκουγα τον εαυτό μου και μου φαινόταν αστείος. Είμαι η coach της ομάδας και ο ρόλος μου είναι να κρατώ το ηθικό ψηλά.
Κατέβηκα στο πλατό. Στην είσοδο με περίμενε η χαρούμενη ομάδα του ψυχαγωγικού του Star. Mου έκανε μεγάλη εντύπωση. Ήταν όλοι εκεί. Ο γενικός διευθυντής του Star Κάρολος Αλκαλάι με ένα τεράστιο χαμόγελο κάτω από τα μουστάκια του. Η Νάταλι και η Κοραλία με τρυφερές αγκαλιές και η Ναντιούλα μου.
Ο χρόνος μετρούσε αντίστροφα. Η στυλίστριά μου η Χρυσάνθη μου έδινε διαρκώς γουλίτσες νερού με το καλαμάκι για να μην φύγει το κραγιόν. Ο Νίκος και η Κέλλυ κατέβηκαν από το καμαρίνι, μες στην τρελή χαρά. Με εμψύχωσαν και τότε σκέφτηκα για πολλοστή φορά ότι ήταν οι ιδανικοί καλεσμένοι για αυτήν την πρεμιέρα. Σιγά σιγά συνειδητοποίησα ότι είχε κατέβει το μισό Star στο πλατό. Συνάδελφοι δημοσιογράφοι από το δελτίο ειδήσεων ήταν όλοι εκεί για να μου ευχηθούν.
“Σε 10΄ βγαίνουμε” άκουσα μια φωνή μες στην παραζάλη μου. Είδα το σήμα της εκπομπής σε ένα μόνιτορ να παίζει... “Πρόβα είναι”; είπα στο floor manager. Με έσπρωξε μαλακά στη θέση μου.
“Τατιάνα βγαίνεις” μου είπε! Οπλίστηκα με το τεχνητό ύφος της αυτοπεποίθησης που σας έλεγα νωρίτερα και περπάτησα στο πλατό. Τα υπόλοιπα τα είδατε επί της οθόνης...
Στο τελευταίο break κατέβηκαν στο πλατό ο πρόεδρος του Star, Πάνος Κυριακόπουλος και ο Σταμάτης Μαλέλης. Είχαν κι οι δύο ένα χαμόγελο μέχρι τ΄αυτιά. Τότε πια κατάλαβα ότι όλα είχαν πάει καλά.
Τατιάνα
Υ.Γ
Προς Ελεονώρα: Έστειλες by far την καλύτερη κάρτα!
ΤL!FE
http://ola-e-tipota.blogspot.com
Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου