Ο καρκίνος των όρχεων προσβάλλει τους άντρες κάτω των 35 ετών, ενώ σπάνια μπορεί να εμφανιστεί και πριν την εφηβεία...
Υπάρχουν δύο κατηγορίες καρκίνων των όρχεων, ανάλογα με τον τύπο των κυττάρων που τους προκαλεί. Τα σεμινώματα, που αφορούν στο περίπου 50% των περιπτώσεων και οι μη σεμινωματώδεις όγκοι.
Η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου των όρχεων είναι ζωτικής σημασίας, καθώς η ίαση φτάνει το 90% των περιπτώσεων. Επίσης οι ασθενείς μπορούν να διατηρήσουν τη σεξουαλική και αναπαραγωγική ικανότητά τους.
Παράγοντες κινδύνου
Ο πιο σημαντικός παράγοντας κινδύνου για καρκίνο των όρχεων είναι η κρυψορχία, όταν δηλαδή οι όρχεις των νεογέννητων αγοριών παραμένουν στο εσωτερικό της κοιλιάς ή στον βουβωνικό πόρο και για να έρθουν στην φυσιολογική τους θέση πρέπει να γίνει χειρουργική επέμβαση ή ορμονική θεραπεία. Εκτιμάται ότι τα αγόρια με κρυψορχία έχουν πενταπλάσιες έως δεκαπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο των όρχεων.
Άλλοι παράγοντες που μπορεί να ευνοούν την ανάπτυξη του καρκίνου των όρχεων, δεν έχουν όμως διευκρινιστεί πλήρως, είναι:
-Τα αγόρια που γεννιούνται από μητέρες άνω των 35 ετών επειδή έχουν εκτεθεί σε μεγαλύτερες ποσότητες οιστρογόνων στην προγεννητική ζωή τους
-Η βουβωνοκήλη
-Το χαμηλό βάρος κατά τη γέννηση
-Ο καθιστικός τρόπος ζωής
-Το οικογενειακό ιστορικό καρκίνου των όρχεων
-Η έκθεση σε ορισμένες χημικές ουσίες κατά την εργασία
-Η έκθεση σε ακραίες θερμοκρασίες (καύσωνα ή δριμύ ψύχος)
-Η λοίμωξη με τον ιό του AIDS
Συμπτώματα
Οι περισσότεροι όγκοι στους όρχεις γίνονται πρώτα αντιληπτοί από τους ίδιους τους ασθενείς, είτε τυχαία είτε στη διάρκεια μιας αυτοεξέτασης όρχεος. Συνήθως αντιλαμβάνονται ένα ογκίδιο σε μέγεθος φασολιού (μπορεί βέβαια να είναι και πολύ μεγαλύτερο), το οποίο σπανίως προκαλεί πόνο.
Άλλα ύποπτα συμπτώματα είναι η διόγκωση του όρχεως, το αίσθημα βάρους ή η αιφνίδια συσσώρευση υγρού στο όσχεο, ένας περίεργος πόνος στο κάτω μέρος της κοιλιάς ή στην βουβωνική χώρα ή ακόμα και διόγκωση ή ευαισθησία στο στήθος.
Διάγνωση
Η κλινική εξέταση συχνά αποκλείει άλλες πιθανές αιτίες, ενώ με ένα υπερηχογράφημα στο όσχεο μπορεί εύκολα και ανώδυνα να εντοπιστεί ένας πιθανός όγκος. Το αν, όμως, είναι καλοήθης ή κακοήθης μπορεί να εξακριβωθεί μόνον με βιοψία, η οποία απαιτεί εκτομή ολόκληρου του όρχεος. Οι γιατροί αφαιρούν ολόκληρο τον όρχι και όχι μόνο τμήμα του, καθώς αν υπάρχει καρκίνος, μια τομή στην εξωτερική στοιβάδα του όρχεος θα μπορούσε να επιτρέψει την τοπική εξάπλωση της νόσου. Επιπλέον, η αφαίρεση του όρχεος μπορεί να αποτρέψει την μελλοντική ανάπτυξη ενός άλλου όγκου.
Αντιμετώπιση
Η θεραπευτική προσέγγιση εξαρτάται από την περίπτωση. Οι γιατροί επιλέγουν με βάση το είδος του καρκίνου και το στάδιό του.
Για τα σεμινώματα η θεραπεία μπορεί να είναι απλή χειρουργική εκτομή του όρχεος, αλλά ενδέχεται να χρειασθούν και ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία.
Η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου των όρχεων είναι ζωτικής σημασίας, καθώς η ίαση φτάνει το 90% των περιπτώσεων. Επίσης οι ασθενείς μπορούν να διατηρήσουν τη σεξουαλική και αναπαραγωγική ικανότητά τους.
Παράγοντες κινδύνου
Ο πιο σημαντικός παράγοντας κινδύνου για καρκίνο των όρχεων είναι η κρυψορχία, όταν δηλαδή οι όρχεις των νεογέννητων αγοριών παραμένουν στο εσωτερικό της κοιλιάς ή στον βουβωνικό πόρο και για να έρθουν στην φυσιολογική τους θέση πρέπει να γίνει χειρουργική επέμβαση ή ορμονική θεραπεία. Εκτιμάται ότι τα αγόρια με κρυψορχία έχουν πενταπλάσιες έως δεκαπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο των όρχεων.
Άλλοι παράγοντες που μπορεί να ευνοούν την ανάπτυξη του καρκίνου των όρχεων, δεν έχουν όμως διευκρινιστεί πλήρως, είναι:
-Τα αγόρια που γεννιούνται από μητέρες άνω των 35 ετών επειδή έχουν εκτεθεί σε μεγαλύτερες ποσότητες οιστρογόνων στην προγεννητική ζωή τους
-Η βουβωνοκήλη
-Το χαμηλό βάρος κατά τη γέννηση
-Ο καθιστικός τρόπος ζωής
-Το οικογενειακό ιστορικό καρκίνου των όρχεων
-Η έκθεση σε ορισμένες χημικές ουσίες κατά την εργασία
-Η έκθεση σε ακραίες θερμοκρασίες (καύσωνα ή δριμύ ψύχος)
-Η λοίμωξη με τον ιό του AIDS
Συμπτώματα
Οι περισσότεροι όγκοι στους όρχεις γίνονται πρώτα αντιληπτοί από τους ίδιους τους ασθενείς, είτε τυχαία είτε στη διάρκεια μιας αυτοεξέτασης όρχεος. Συνήθως αντιλαμβάνονται ένα ογκίδιο σε μέγεθος φασολιού (μπορεί βέβαια να είναι και πολύ μεγαλύτερο), το οποίο σπανίως προκαλεί πόνο.
Άλλα ύποπτα συμπτώματα είναι η διόγκωση του όρχεως, το αίσθημα βάρους ή η αιφνίδια συσσώρευση υγρού στο όσχεο, ένας περίεργος πόνος στο κάτω μέρος της κοιλιάς ή στην βουβωνική χώρα ή ακόμα και διόγκωση ή ευαισθησία στο στήθος.
Διάγνωση
Η κλινική εξέταση συχνά αποκλείει άλλες πιθανές αιτίες, ενώ με ένα υπερηχογράφημα στο όσχεο μπορεί εύκολα και ανώδυνα να εντοπιστεί ένας πιθανός όγκος. Το αν, όμως, είναι καλοήθης ή κακοήθης μπορεί να εξακριβωθεί μόνον με βιοψία, η οποία απαιτεί εκτομή ολόκληρου του όρχεος. Οι γιατροί αφαιρούν ολόκληρο τον όρχι και όχι μόνο τμήμα του, καθώς αν υπάρχει καρκίνος, μια τομή στην εξωτερική στοιβάδα του όρχεος θα μπορούσε να επιτρέψει την τοπική εξάπλωση της νόσου. Επιπλέον, η αφαίρεση του όρχεος μπορεί να αποτρέψει την μελλοντική ανάπτυξη ενός άλλου όγκου.
Αντιμετώπιση
Η θεραπευτική προσέγγιση εξαρτάται από την περίπτωση. Οι γιατροί επιλέγουν με βάση το είδος του καρκίνου και το στάδιό του.
Για τα σεμινώματα η θεραπεία μπορεί να είναι απλή χειρουργική εκτομή του όρχεος, αλλά ενδέχεται να χρειασθούν και ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία.
Πηγή: http://www.onmed.gr/ygeia/item/327204-karkinos-ton-orxeon-oi-paragontes-kindynou-kai-i-aksia-tis-egkairis-diagnosis#ixzz3UD3sGHvY
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου