Εισαγγελία η ζημιά που έχει υποστεί η Τουρκία από την δράση του δικτύου κατασκοπείας “Πανδώρα” .
Στη δικογραφία 1900 σελίδων που σχηματίστηκε από την Εισαγγελία Σμύρνης, ο επιχειρηματίας Bilgin Özkaynak κατονομάζεται ως ο επικεφαλής του δικτύου κατασκοπείας που χρησιμοποιούσε εκδιδόμενες γυναίκες προκειμένου να εκβιάζει κρατικούς αξιωματούχους και να αποσπά ευαίσθητες πληροφορίες με σκοπό την πώλησή τους σε τρίτους.
Ο Özkaynak ήταν γνωστός στις τουρκικές αρχές καθώς είχε συλληφθεί και καταδικαστεί σε φυλάκιση με την κατηγορία της λαθρεμπορίας ναυτιλιακών καυσίμων το 2001 στην Κωνσταντινούπολη. Μετά την αποφυλάκισή του, δραστηριοποιήθηκε επιχειρηματικά στο χώρο του τουρισμού, εξαγοράζοντας τη μαρίνα της Μαρμαρίδας, και πολιτικά με το αντιπολιτευόμενο Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) με το οποίο κατήλθε υποψήφιος για την τοπική αυτοδιοίκηση, αξιοποιώντας την ποσόστωση για άτομα με αναπηρία.
Τα “θύματα” του τουρκικού δικτύου κατασκοπείας ανέρχονται επισήμως σε 1.027 άτομα ενώ ύποπτοι θεωρούνται 357 άτομα, εκ των οποίων 49 εν ενεργεία στελέχη των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων με πλέον υψηλόβαθμο τον (τότε) Επιτελάρχη του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού, Αντιναύαρχο Veysel Kösele.
Ο Bilgin Özkaynak μαζί με τα άλλα δέκα ηγετικά μέλη του δικτύου, αντιμετωπίζουν ποινές ισόβιας κάθειρξης για τις κατηγορίες της σύστασης και λειτουργίας εγκληματικής οργάνωσης, της παραβίασης μυστικών του κράτους και προσωπικών δεδομένων, της κατασκοπείας και της έκθεσης σε κίνδυνο της ασφάλειας του κράτους.
Τα υπόλοιπα κατονομαζόμενα ηγετικά μέλη του δικτύου είναι οι:
Coşkun Başbuğ, γνωστός και με το ψευδώνυμο «Coco», συνταγματάρχης ε.α. που αποστρατεύτηκε το 2010 ενώ υπηρετούσε στη Δνση Πληροφοριών του τουρκικού Γενικού Επιτελείου.
Hakan Oğuzhan, υπάλληλος στο Τμήμα Πληροφορικής στη Δνση Γεωργίας στο δήμο Kaş της Αττάλειας.
Narin Korkmaz, φοιτήτρια γαλλικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Pamukkale.
Safiye Köten, φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο Ege.
Mehmet Aksu, διαχειριστής των οικονομικών του κυκλώματος.
Onur Süer, εν ενεργεία ανθυποπλοίαρχος Ακτοφυλακής στη Μαρμαρίδα.
Bülent Acar, εν ενεργεία συνταγματάρχης Χωροφυλακής.
Bülent Çırakoğlu, εν ενεργεία συνταγματάρχης στη Δνση Πληροφοριών της Χωροφυλακής.
Engin Karatekin, εν ενεργεία πλοίαρχος στη Ναυτική Βάση Aksaz.
Bülent Akbaş, εν ενεργεία αξιωματικός στη Δνση Επικοινωνιών στο Αρχηγείο του Τουρκικού Ναυτικού στην Άγκυρα.
Η αποκάλυψη της δράσης του κυκλώματος ξεκίνησε από δύο ηλεκτρονικά μηνύματα που εστάλησαν στις αστυνομικές αρχές της Κωνσταντινούπολης και της Σμύρνης στις 10 Αυγούστου του 2010 από την διεύθυνση haleizmirhale@hotmail.com.
Στις 27 Οκτωβρίου του 2010, οι τουρκικές αστυνομικές αρχές ανακοίνωσαν την προσαγωγή δεκάδων εν ενεργεία αξιωματικών των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων ως υπόπτων για συμμετοχή σε κύκλωμα εκβιασμού που χρησιμοποιούσε εκδιδόμενες γυναίκες για να παγιδεύει στελέχη του τουρκικού κρατικού μηχανισμού, τα οποία εν συνεχεία εξεβίαζε για να αποσπά απόρρητες πληροφορίες και έγγραφα. Τα μέλη του κυκλώματος κατέγραφαν με κρυφές κάμερες τις σεξουαλικές συνευρέσεις με τις εκδιδόμενες, διασφαλίζοντας την απόλυτη συνεργασία των θυμάτων τους.
Η υπόθεση ανατέθηκε σε ειδικό ανακριτή και μετά από πολύμηνες έρευνες, η Διεύθυνση Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος της Ασφάλειας Σμύρνης εντόπισε τα ίχνη των ηγετικών μελών του δικτύου κατασκοπείας.
Στις 9 Μαΐου του 2012, οι τουρκικές αρχές ανακάλυψαν στην εξοχική κατοικία του Özkaynak στη πόλη Sapanca του Σαγγάρειου αρχεία με την ονομασία «PΑΝDORAv.12″ σε ένα USB, σε έναν εξωτερικό σκληρό δίσκο 64GB και στον εσωτερικό σκληρό δίσκο Hitachi Z5K320 των 320GB του ηλεκτρονικού του υπολογιστή, ανάμεσα στα οποία ξεχώριζε το έγγραφο με τίτλο «PANDORAv.12\Veri1_Ek\İ.A\Yunanistan.doc» που εμφάνιζε την Ελλάδα ως αποδέκτη των απόρρητων στρατιωτικών πληροφοριών που κατάφερε να αποσπάσει παράνομα το τουρκικό δίκτυο.
Στις 10 Μαΐου του 2012 συνελήφθη η 25χρονη Narin Korkmaz, έχοντας στη κατοχή της φόρμα παραλλαγής και πλαστή στρατιωτική ταυτότητα που χρησιμοποιούσε για να εισέρχεται σε στρατόπεδα σε όλη την τουρκική επικράτεια και τη κατεχόμενη Κύπρο και να προωθεί τις αλλοδαπές ιερόδουλες στα στελέχη που είχε στοχοποιήσει το κύκλωμα. Ακολούθησε στις 25 Μαΐου του 2012 η προσαγωγή συνολικά 30 ιερόδουλων, εκ των οποίων οι 20 συνελήφθησαν.
Το δίκτυο κατασκοπείας στόχευε σε πληροφορίες, οι οποίες και θα απέφεραν δυνητητικά το μεγαλύτερο οικονομικό όφελος.
Η Ρωσία, το Ισραήλ, η Ελλάδα, και η Κύπρος, ήταν οι αποδέκτες των πληροφοριών. Από το φάκελο της δικογραφίας προκύπτει μεγάλη διαρροή στρατιωτικών πληροφοριών.
Ο Saygın Özdemir διέρρευσε προς την Ελλάδα εκθέσεις αξιολόγησης και αναφορές για τις επιδόσεις των χειριστών της 151 Μοίρας της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας (ΤΗΚ) καθώς και έγγραφο με τίτλο «F-1″, στο οποίο αναφέρονται οι συχνότητες επικοινωνιών που χρησιμοποιούν σε περιόδους πολεμικών επιχειρήσεων οι Μοίρες της 5ης Κύριας Βάσης Αεριωθούμενων στη Μερζιφόν.
Ο Ahmet Gökçül παρείχε χάρτη, στον οποίο καταγράφονται οι εμβέλειες κάλυψης και τα νεκρά σημεία των σταθερών και κινητών συστημάτων ραντάρ της ΤΗΚ καθώς και εκτιμήσεις για του τομείς που θα καλύψουν τα υπό προμήθεια Αερομεταφερόμενα Συστήματα Έγκαιρου Ελέγχου & Προειδοποίησης Β-737. Σημείωση στο σχετικό αρχείο αναφέρει ότι ο εν λόγω χάρτης προωθήθηκε μέσω του Cem Eriş στον επικεφαλής της Δνσης Επιχειρήσεων του Αρχηγείου Τακτικής Αεροπορίας στη Λάρισα.
Ο Cem Uyguner παρείχε άκρως απόρρητες πληροφορίες σε ελληνική υπηρεεσία πληροφοριών για τα σχέδια διασποράς της 192 Μοίρας στο προκεχωρημένο αεροδρόμιο Αλικαρνασσού σε περίοδο επιχειρήσεων καθώς και στοιχεία ταυτότητας του προσωπικού της Μοίρας, διαθεσιμότητες αεροσκαφών, υπηρεσίες και καταστάσεις πληρωμάτων.
Ο Metin Kubilay Kasli διέρρευσε στην ΕΥΠ τα επιχειρησιακά σχέδια και τις αποστολές των Μοιρών που εδρεύουν στη Αεροπορική Βάση Πανόρμου (Bandirma) σε περίπτωση πολέμου με την Ελλάδα.
O Fatih Şengül παρείχε σε ελληνική υπηρεσία πληφοροριών αντίγραφο έκθεσης για τις επιχειρησιακές ικανότητες των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων που συνέταξε ο στρατιωτικός ακόλουθος της Τουρκίας στην Αθήνα.
Στο έγγραφο αναφέρεται ότι το κύκλωμα πούλησε στον Έλληνα ΑΚΑΜ στην Άγκυρα, ζητώντας την αξιοποίηση των επαφών (Tunç Günal, Uğur Gökşen και Özgür Acar) που είχαν χρησιμοποιηθεί και στο παρελθόν.
Ο σμηναγός Nuri Dereli παρείχε το διαβαθμισμένο τεχνικό εγχειρίδιο 954 σελίδων με τίτλο «Tur_AEM_F16.pdf» στο Ισραήλ
Ο İsmail Demir παρείχε διαβαθμισμένες πληροφορίες για τα βλήματα αέρος-αέρος ΑΙΜ-120 της ΤΗΚ σε ρωσική μυστική υπηρεσία.
Ο Okay Yalçın, αξιωματικός της ΤΗΚ, διέρρευσε διαβαθμισμένο 24σέλιδο τεχνικό εγχειρίδιο με τίτλο «60G-2-2-70 Hawk Passive Engagement System.pdf» για τα αντιαεροπορικά συστήματα HAWK-XXI στη Ρωσία.
Ο Ersin Kapucu, χειριστής της ΤΗΚ, περιγράφεται ως σημαντική πηγή για πληροφορίες και συστήματα Ηλεκτρονικού Πολέμου που χρησιμοποιεί τόσο η ΤΗΚ όσο και το ΝΑΤΟ. Παρείχε 22 αρχεία power point με ημερομηνία 2009 και κατά σημείωση του κυκλώματος αναμενόταν να παραδόσει σύντομα «κωδικούς εισόδου», χωρίς περαιτέρω διευκρινήσεις σε ρωσική υπηρεσία πληροφοριών (GRU)
O Gökhan Gülbalar παρείχε ευαίσθητες πληροφορίες για το σύστημα συλλογής πληροφοριών Milsis-23u που χρησιμοποιεί η Διοίκηση Ηλεκτρονικών Συστημάτων (GES) του τουρκικού Γενικού Επιτελείου, οι αρμοδιότητες και τα μέσα της οποίας έχουν μεταβιβασθεί πλέον στη ΜΙΤ σε ελληνική υπηρεσία πληροφοριών.
Σε άλλο έγγραφο περιγράφονται τα επιχειρησιακά σχέδια του Τουρκικού Στρατού για την αντιμετώπιση πιθανής ναρκοθέτησης του Έβρου από τον Ελληνικό Στρατού καθώς και σχέδια ασφαλείας στρατοπέδων και αποθηκών πυροµαχικών της Στρατιάς Αιγαίου τα οποία πωλήθηκαν στην ΕΥΠ
Ο πυροτεχνουργός Bülent Karaaslan παρείχε εγχειρίδια για την κατασκευή και απενεργοποίηση εκρηκτικών μηχανισμών στο Ισραήλ.
Ο Aydın Şit, αξιωματικός της ΤΗΚ, παρείχε αναφορές και εγχειρίδια του αμερικανικού FBI για κατασκευή εκρηκτικών μηχανισμών και πιθανά σημεία τοποθέτησής τους σε οχήματα σε ρωσική υπηρεσία πληροφοριών.
Ο Alparslan Yücel Soysal παρείχε πληροφορίες για τα μέσα και τις δυνατότητες των Μονάδων Εξουδετέρωσης Εκρηκτικών Μηχανισμών των κρατών-μελών του ΝΑΤΟ. Ως πιθανοί πελάτες αναφέρονται η Ρωσία και η Κίνα.
Ο αξιωματικός στη Σχολή Μηχανικού στη Σμύρνη, Andaç Keskin, περιγράφεται ως σημαντικό asset λόγω των επαφών που διατηρεί με στελέχη του ΝΑΤΟ. Σε σημείωμα αναφέρεται ότι ο Keskin κατηύθυνε στελέχη του ΝΑΤΟ σε συγκεκριμένο δωμάτιο του ξενοδοχείου Aktur της Σμύρνης όπου είχε εγκατασταθεί εξοπλισμός παρακολούθησης και καταγραφής από ρωσική υπηρεσία.
Σε άλλο έγγραφο της δικογραφίας αποκαλύπτεται ότι τα μέλη του δικτύου είχαν προσεγγίσει στρατιωτικούς, προσκείμενους στο PKK, αποσπώντας χάρτες επιχειρησιακών σχεδίων, οδών διαφυγής και ανεφοδιασμού των μονάδων του Τουρκικού Στρατού στις νοτιοανατολικές επαρχίες, κλείδες κρυπτογράφησης των επικοινωνιών και χρονοδιαγράμματα στρατιωτικών επιχειρήσεων στις νοτιοανατολικές επαρχές προς το Ισραήλ.
Το δίκτυο διατηρούσε επαφές με το νοσηλευτικό προσωπικό των στρατιωτικών νοσοκομείων (GATA) Άγκυρας, Κωνσταντινούπολης και Ντιγιαρμπακίρ και κατάφερε να αποσπάσει τους ιατρικούς φακέλους ανωτάτων αξιωματικών, συμπεριλαμβανομένων του πρώην Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατηγού İlker Başbuğ, του πρώην Διοικητή Ακαδημιών Πολέμου Aντιπτεράρχου Bilgin Balanlı και του πρώην Διοικητή της Διεύθυνσης Δόγματος και Εκπαίδευσης του Τουρκικού Στρατού Αντιστρατήγου Saldıray Berk. Οι πληροφορίες παραδόθηαν σε Ελλάδα και Ισραηλ.
Το δίκτυο απέσπασε τεράστιο όγκο πληροφοριών από το Αρχηγείου Στόλου και την Ακαδημία Ναυτικού Πολέμου του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού, μεταξύ άλλων για τις περιοχές αναμονής, τομείς περιπολίας και πύλες εισόδου των τουρκικών υποβρυχίων στο Αιγαίο και το πούλησε στην ΕΥΠ
Κατά τη δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης διαπιστώθηκε ότι πλοίαρχος ε.α. İbrahim Sezer κατάφερε να αποσπάσει τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα 1.048 υπαλλήλων του Τουρκικού Συμβουλίου Επιστημονικών και Τεχνολογικών Ερευνών (ΤÜBITAK) και πάνω από 165.000 έγγραφα υψηλής διαβάθμισης ασφαλείας, μεταξύ άλλων για το σύστημα διαχείρισης μάχης GΕΝΕSIS των τουρκικών φρεγατών, το πρόγραμμα ναυτικής επιτήρησης Uzun Ufuk,το πρόγραμμα ναυπήγησης του εθνικού πλοίου MILGEM και το πρόγραμμα ανάπτυξης εθνικού άρματος Altay.
Το προσωπικό φακελώθηκε βάση πολιτικών απόψεων (“αριστερός”, “ακροδεξιός”, “ισλαμιστής”), θρησκευτικών πεποιθήσεων ή εθνικής καταγωγής (“Αλεβίτης”, “Αρμένιος”, “Εβραίος”) ή άλλα προσωπικά χαρακτηριστικά στοιχεία συμπεριφοράς και ιδιοτροπίες (“αξιόπιστος”, “ανασφαλής”, “εξυπηρετικός”, “γυναικάς” μέχρι και “σατανιστής”).
Τα δεδομένα εντοπίστηκαν στον ηλεκτρονικό υπολογιστή του Yücel Çipli μαζί με πληροφορίες για το προσωπικό των αμυντικών βιομηχανιών ΤΑΙ, ASELSAN και HAVELSAN. Αυτό το δεδομένο ανάγκασε τις τουρκικές αρχές να διερευνήσουν κατά πόσο η δράση του κυκλώματος σχετίζεται με τις μυστηριώδεις αυτοκτονίες που έπληξαν την Aselsan και το Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό την τελευταία εξαετία.Το σύνολο των πληροφοριών στην τελευταία περίπτωση πουλήθηκε στο Ισραήλ και την Ρωσία.
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου