0 «Μπλόφα ή σοβαρή απειλή το ενδεχόμενο Grexit»

Μπορεί επίσημα το Βερολίνο να διαψεύδει όλους τους σχεδιασμούς, ωστόσο πληθαίνουν οι ειδήσεις ότι η...
γερμανική κυβέρνηση ασχολείται, τουλάχιστον θεωρητικά, με μια έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, αναφέρει εισαγωγικά σημερινό δημοσίευμα της αυστριακής εφημερίδας «Κουρίρ», με τίτλο «Μπλόφα ή σοβαρή απειλή-Διευρύνεται η συζήτηση για ένα ενδεχόμενο "Grexit"».

Η «Κουρίρ» επικαλείται είδηση της γερμανικής «Μπιλντ», σύμφωνα με την οποία, η καγκελαρία ασχολείται με το «Grexit» και πως αν ο αριστερός συνασπισμός ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει τις εκλογές και διακόψει τη μεταρρυθμιστική πορεία, δεν θα εκταμιευτεί η επόμενη δόση της βοήθειας ύψους δέκα δισεκατομμυρίων ευρώ. Αντ’ αυτού, αναφέρει, θα μπορούσε να αναλάβει να βοηθήσει με δισεκατομμύρια ευρώ η Τραπεζική Ένωση της ΕΕ, σε περίπτωση που οι άνθρωποι προστρέξουν στις τράπεζες μετά τις εκλογές για να σώσουν τις καταθέσεις τους σε ευρώ.

Όπως σημειώνει το δημοσίευμα, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, επέκρινε, στο μεταξύ, με δριμύτητα τη συζήτηση, κάνοντας λόγο για «ανεύθυνες εικασίες» που ελάχιστα βοηθούν, καθώς, όπως είπε, δεν τίθεται θέμα εξόδου των Ελλήνων από την Ευρωζώνη.

Στη συνέχεια η εφημερίδα διατυπώνει τέσσερα ερωτήματα ως προς το «Grexit» δίνοντας ταυτόχρονα τις απαντήσεις, και συγκεκριμένα:

Στο πρώτο ερώτημα «γιατί υπάρχει επίκαιρη συζήτηση για "Grexit"», παραπέμπει στο δημοσίευμα του «Ντερ Σπίγκελ» το Σαββατοκύριακο, ότι η γερμανική κυβέρνηση θεωρεί αντιμετωπίσιμη μια έξοδο της Ελλάδας σε περίπτωση εκλογικής νίκης των Αριστερών, που προηγούνται στις δημοσκοπήσεις και των οποίων ο αρχηγός Αλέξης Τσίπρας θέλει να χαλαρώσει τα προγράμματα λιτότητας και να μην αποπληρώσει όλο το χρέος. Τα σενάρια εξόδου μπορεί κανείς να κατανοήσει ως προειδοποίηση της καγκελαρίας πως δεν θα δεχθεί να εκβιαστεί από τον Τσίπρα, ενώ θα πρέπει να τηρηθούν οι συμφωνίες για μεταρρυθμίσεις που έγιναν σε αντάλλαγμα για τις βοήθειες δισεκατομμυρίων, προσθέτει.

Στο δεύτερο ερώτημα, ως προς το αν ένα «Grexit» θα ήταν αντιμετωπίσιμο, απαντά πως θα ήταν περισσότερο αντιμετωπίσιμο απ’ ό, τι κατά την κορύφωση της κρίσης, καθώς τώρα δεν θα υπήρχε το φοβούμενο τότε φαινόμενο «ντόμινο», διότι ευρωπαϊκές τράπεζες δεν είναι πλέον εκτεθειμένες στην Ελλάδα και εξάλλου τα ευρωπαϊκά κράτη δεν έχουν συμφέρον να αποχωρήσει από το ευρώ η Ελλάδα, μια και θα έπρεπε να διαγράψουν δισεκατομμύρια ευρώ σε οικονομική βοήθεια και ακόμη ένα «Grexit» θα αποδυνάμωνε την εμπιστοσύνη στην Ευρωζώνη.

Αρνητική είναι η απάντηση που δίνεται στο τρίτο ερώτημα, εάν οι Έλληνες θέλουν να εγκαταλείψουν το ευρώ, ενώ επισημαίνεται πως και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, παρά την όλη κριτική στην ΕΕ, θέλει την παραμονή στη Νομισματική Ένωση με ανακουφίσεις, και από την πλευρά των Βρυξελλών θεωρείται ως πιθανή μια παράταση του χρόνου διάρκειας των δανείων και δεν αποκλείεται μια διαγραφή χρέους.

Τέλος, στο τέταρτο ερώτημα, εάν μια έξοδος από το ευρώ θα βοηθούσε την Ελλάδα, σημειώνεται πως ο επικεφαλής του Ινστιτούτου του Μονάχου, Χανς-Βέρνερ Ζιν, θεωρεί την επιστροφή της Ελλάδας σε ένα δικό της νόμισμα, το οποίο μπορεί να υποτιμηθεί, ως τη μοναδική σωτηρία από μια νέα χρεοκοπία, και μόνον με τον τρόπο αυτό μπορεί να αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα, ενώ άλλοι ειδικοί αντικρούουν τη θέση αυτή, τονίζοντας πως η ελληνική οικονομία θα επωφελούνταν λιγότερο από το αναμενόμενο από μια υποτίμηση του νομίσματος.