Η δράση των πιο επικίνδυνων κατά συρροήν δολοφόνων του κόσμου ξεπερνά...
ακόμη και αυτή όσων βλέπουμε σε ταινίες θρίλερ και η νοσηρή φαντασία τους μας κάνει να αισθανόμαστε ευγνωμοσύνη που δεν τους έχουμε γνωρίσει.
Δείτε τους 10 πιο φονικούς των τελευταίων ετών.
10. Ο διοργανωτής μαζικών αυτοκτονιών
Το διαδίκτυο, που για τους περισσότερους από εμάς λειτουργεί σαν εργαλείο αναζήτησης πληροφοριών και επικοινωνίας με άλλα άτομα, λειτουργούσε στην Ιαπωνία και για τη διοργάνωση ομαδικών αυτοκτονιών. Γιαπωνέζοι που θέλουν να αυτοκτονήσουν γνωρίζονται με άλλα άτομα που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση και αποφασίζουν να αυτοκτονήσουν ομαδικά. Αυτές οι αμάδες αποτελούσαν τον τέλειο στόχο του Hiroshi Maeue, που υποκινούσε τις αυτοκτονίες προσποιούμενος μέλος της ομάδας, ωστόσο ο ίδιος δεν προχωρούσε στην αυτοκτονία.
Ο Maeue, που αντιμετώπιζε ψυχοσεξουαλικές διαταραχές και αντλούσε ηδονή από τις δολοφονίες και τους θανάτους των θυμάτων του. Από 1998 μέχρι και το 2005 ο δολοφόνος προσπάθησε να στραγγαλίσει 5 ανθρώπους, αλλά ποτέ δεν είχε τιμωρηθεί για τις απόπειρες. Έτσι ξεκίνησε να εντοπίζει τα θύματά του online πείθοντας τα να προχωρήσουν στην αυτοκτονία. Στη συνέχεια τα συναντούσε και τα δολοφονούσε. Το 2009 εκτελέστηκε δια απαγχονισμού.
9. Ο δολοφόνος της Κυριακής
Το Τέξας του 1981 ήταν η καταλληλότερη πόλη για τον κατά συρροήν δολοφόνο Carl Eugene Watts, που είχε ξεκινήσει τη δράση του από το Μίσιγκαν, όπου ήταν ύποπτος για τους θανάτους τριών γυναικών. Όταν μετακόμισε στο Τέξας είχε πια γίνει επαγγελματίας δολοφόνος και είχε εξελίξει τις μεθόδους που δολοφονούσε τα θύματά του. Ο ίδιος υποστήριζε ότι σκότωνε γιατί στα μάτια των θυμάτων του μπορούσε να διακρίνει το κακό.
Μέχρι το Μάιο του 1982 είχε ήδη αφαιρέσει 12 ζωές και όταν προσπάθησε να στραγγαλίσει την Melinda Aguilar μέσα στο διαμέρισμά της αποκαλύφθηκε η δράση του, αφού το υποψήφιο θύμα κατάφερε να ξεφύγει και να τον καταγγείλει στην αστυνομία. Κατά τη σύλληψή, τού προσφέρθηκε μια συμφωνία 60ετούς φυλάκισης αν ο ίδιος ομολογούσε όλους τους φόνους που είχε διαπράξει, έτσι ομολόγησε άλλους 12 φόνους που δεν είχαν καταγραφεί από την αστυνομία.
8. Ο δολοφονικός δημοσιογράφος
Ένας δημοσιογράφος, αποφάσισε να γράψει για τους φόνους τριών γυναικών στην πόλη Kicevo της Π.Γ.Δ.Μ, ωστόσο η περιγραφή του ήταν τόσο λεπτομερής και τόσο ζωντανή που είχε τραβήξει την προσοχή χιλιάδων αναγνωστών μεταξύ των οποίων και κάποιων αστυνομικών. που αποφάσισαν να εξετάσουν λίγο πιο προσεκτικά την υπόθεση. Σύντομα, ανακάλυψαν ότι τα εγκλήματα που περιγράφονταν με τόση λεπτομέρεια είχαν στην ουσία πραγματοποιηθεί από τον ίδιο τον δημοσιογράφο.
Φαίνεται πως η αγάπη του για τη δημοσιογραφία αποκάλυψε το μυστικό του, μάλιστα αναφέρεται ότι ο δολοφόνος έκανε τα εγκλήματα για να εκδικηθεί τη μητέρα του. Πριν δικαστεί για την υπόθεση, ο δολοφόνος αυτοκτόνησε.
7. Μαστίγια και αλυσίδες
Ο δολοφόνος με τα μαστίγια και τις αλυσίδες προτιμούσε να βοηθά τα ανυποψίαστα θύματά του που έκαναν οτοστόπ σε κάποιον δρόμο. Μάλιστα έδειχνε ιδιαίτερη προτίμηση στις γυναίκες. Αφού κατάφερνε να πείσει τα θύματά του να επιβιβαστούν στο αυτοκίνητό του τα οδηγούσε σε ερημικές τοποθεσίες όπου τα βασάνιζε, τα έδενε με αλυσίδες, τους έκοβε τα μαλλιά και στη συνέχεια τα βίαζε.
Ο Robert Ben Rhoades το 1990 διέσχισε όλη την Αμερική με το φορτηγάκι του, που στο εσωτερικό του γίνονταν όλες οι αποτρόπαιες πράξεις, και άφησε στο διάβα του πολλά θύματα, μεταξύ των οποίων ανήλικα κορίτσια. Ο δολοφόνος καταδικάστηκε σε ισόβια ποινή φυλάκισης.
6. Ο δολοφόνος του σιδηρόδρομου
Πρόκειται για έναν Μεξικανό μετανάστη στην Αμερική που ισχυρίστηκε ότι ήταν μισός άνθρωπος μισός άγγελος. Ο Angel Maturino Resendiz ταξίδεψε σε όλη την Αμερική παράνομα με τρένα και όπως εκμυστηρεύθηκε στην αστυνομία σκότωνε για αν αισθανθεί σεξουαλική ικανοποίηση. Από το 1989 μέχρι το 1999, υπολογίζεται ότι σκότωσε πάνω από 10 ανθρώπους, 8 στο Τέξας, 2 στη Φλόριντα, 2 στο Ιλινόις, 1 στη Τζόρτζια, το Κεντάκι και την Καλιφόρνια.
Αρχικά ο δολοφόνος εντόπιζε τα θύματά του κοντά στους σιδηροδρόμους, αργότερα έμπαινε στα σπίτια τους. Η συνηθισμένη δικαιολογία του, ήταν ότι τα θύματά του άξιζαν αυτό που τους έκανε γιατί ήταν ομοφυλόφιλοι ή ασχολούνταν με τη μαύρη μαγεία. Εκτελέστηκε στο Τέξας το 2006.
5. Ο κανίβαλος του Μάνστερμπεργκ
Ο Denke που ζούσε στο Μάνστερμπεργκ της Γερμανίας, άνηκε στην εκκλησία της πόλης του και φυσικά ήταν υπεράνω υποψίας. Ο ίδιος προσέφερε συχνά στέγη και φιλοξενία στους ταξιδιώτες που κατεύθυναν ή περνούσαν από την περιοχή. Μάλιστα, όπως αναφέρεται σκότωνε τα θύματά του δεν προσπαθούσε καν να ξεφορτωθεί τα πτώματα τους.
Τον Δεκέμβριο του 1924 ένας κάτοικος άκουσε ουρλιαχτά και φωνές από το σπίτι του και όταν εισέβαλε μέσα είδε έναν άνδρα καλυμμένο στο αίμα, ωστόσο ο δολοφόνος ισχυρίστηκε ότι ήταν κλέφτης και για αυτό τον σκότωσε με το τσεκούρι του.
Η αστυνομία συνέλαβε τον Denke, που αυτοκτόνησε το ίδιο βράδυ στο κελί του. Υπολογίζεται ότι είχε σκοτώσει πάνω από 40 ανθρώπους και τρεφόταν από την σάρκα τους.
4. Ο Νονός του Ματαμόρος
Ο Adolfo Constanzo πίστευε σε μια αρχαία αφρικάνικη θρησκεία διαδεδομένη στο Μεξικό, ο ίδιος νόμιζε ότι ενσαρκώνει τον διάβολο και γιο αυτό και ασχολούνταν με τη μαύρη μαγεία και τις τελετές, που υπόσχονταν στους εμπόρους ναρκωτικών και μέλη των συμμοριών μαγικές δυνάμεις. Η φήμη του πήρε τεράστιες διαστάσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα και για αυτό είχε αποκτήσει πλήθος θαυμαστών. Για να κερδίσει την εύνοια των θεών έπρεπε να θυσιάζει ανθρώπους με αποτέλεσμα να έχει δολοφονήσει δεκάδες ανθρώπους, μεταξύ των οποίων πολλά παιδιά.
Το κουβάρι της υπόθεσης άρχισε να ξετυλίγεται όταν χάθηκαν τα ίχνη ενός 21χρονου Αμερικανού, που είχε επισκεφθεί την περιοχή. Τότε επενέβησαν οι αμερικάνικες αρχές, που περικύκλωσαν το κτίριο των τελετών και ήρθαν αντιμέτωπες με το αποτρόπαιο θέαμα των 14 πτωμάτων που βρίσκονταν στο βωμό.
3. Ο Ουκρανός Terminator
Ο Anatoly Onoprienko, σταμάτησε δίπλα σε ένα αυτοκίνητο, που βρισκόταν στο δρόμο, και πυροβόλησε όλους όσοι επέβαιναν σε αυτό. Ο ίδιος δήλωσε ότι δεν είχε κανένα κίνητρο, απλά είχε την επιθυμία να το κάνει. Για την επόμενη δολοφονία του ο Terminator εισέβαλε σε ένα σπίτι και, αφού έκλεψε ότι βρήκε, σκότωσε όσους βρίσκονταν εκεί. Το 1995 και το 1996 αποφάσισε να εισβάλλει σε όλα τα σπίτια μιας γειτονιάς εκτελώντας όποιον βρισκόταν στο εσωτερικό τους, μετά τις δολοφονίες ο δράστης έβαζε φωτιά στα σπίτια.
Μέχρι την σύλληψή του υπολογίζεται ότι είχε σκοτώσει, συνολικά, 52 ανθρώπους, ενώ κατά τη διάρκεια της δίκης του ισχυρίστηκε ότι τον είχαν καταλάβει τα κακά πνεύματα. Πέθανε μετά από 17 χρόνια στη φυλακή από καρδιακή προσβολή.
2. Ο δολοφόνος του S-Bahn
Ο δολοφόνος του S-Bahn ήταν αυτός που φοβέριζε τις γυναίκες της Γερμανίας κατά τη ναζιστική εποχή. Η δράση του φαίνεται να ξεκίνησε το 1939 όταν τα πτώματα τριών γυναικών εντοπίστηκαν κοντά στις γραμμές του τραίνου στην περιοχή, όπου σταδιακά ανακαλύφθηκαν και άλλα πτώματα. Ο Τύπος της εποχής προσπάθησε να καλύψει το γεγονός αλλά η ανησυχία των κατοίκων της περιοχής ήταν διάχυτη και ιδιαίτερα για τις γυναίκες, που συχνά συνοδεύονταν από αστυνομικούς στη δουλειά τους.
Η αστυνομία διεξήγαγε εξονυχιστικές έρευνες για τον εντοπισμό του δολοφόνου, υποστηρίζοντας ότι ήταν Εβραίος. Όταν βρήκαν το δολοφόνο, τον Paul Ogorzow, κανείς δεν μπορούσε να το πιστέψει, αφού επρόκειτο για διακεκριμένο μέλος των Ναζί. Ο δολοφόνος εκτελέστηκε μετά από τη σύλληψή του, ενώ ο ακριβής αριθμός των θυμάτων δεν κατεγράφη ποτέ.
1. Το ερπετό
Ερπετό ήταν το παρατσούκλι του Charles Sobhraj, που υπολογίζεται ότι έχει σκοτώσει πάνω από 20 ανθρώπους. Ο Sobhraj φαίνεται πως διασκέδαζε να σκοτώνει τουρίστες που επισκέπτονταν το Βιετνάμ και τους ξεναγούσε στα αξιοθέατα της περιοχής. Ο δολοφόνος δηλητηρίαζε τα θύματά του κατά τη διάρκεια των πεζοποριών και όταν πιο έχαναν τις δυνάμεις τους τα αποτελείωνε, είτε στραγαλλίζοντάς τα και μαχαιρώνοντας τα, είτε καίγοντας τα ζωντανά.
Η δράση του αποκαλύφθηκε όταν δηλητηρίασε μαζικά 60 Γάλλους τουρίστες και προσπάθησε να τους σκοτώσει ανεπιτυχώς. Μετά το περιστατικό συνελήφθη από την αστυνομία και ομολόγησε τους φόνους που είχε διαπράξει. Μάλιστα ισχυρίστηκε ότι έκανε τους φόνους για να μπορέσει να απολαύσει μια πολυτελή ζωή από τα έσοδα του βιβλίου και της ταινίας που θα βασίζονταν στην ιστορία του.
ακόμη και αυτή όσων βλέπουμε σε ταινίες θρίλερ και η νοσηρή φαντασία τους μας κάνει να αισθανόμαστε ευγνωμοσύνη που δεν τους έχουμε γνωρίσει.
Δείτε τους 10 πιο φονικούς των τελευταίων ετών.
10. Ο διοργανωτής μαζικών αυτοκτονιών
Το διαδίκτυο, που για τους περισσότερους από εμάς λειτουργεί σαν εργαλείο αναζήτησης πληροφοριών και επικοινωνίας με άλλα άτομα, λειτουργούσε στην Ιαπωνία και για τη διοργάνωση ομαδικών αυτοκτονιών. Γιαπωνέζοι που θέλουν να αυτοκτονήσουν γνωρίζονται με άλλα άτομα που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση και αποφασίζουν να αυτοκτονήσουν ομαδικά. Αυτές οι αμάδες αποτελούσαν τον τέλειο στόχο του Hiroshi Maeue, που υποκινούσε τις αυτοκτονίες προσποιούμενος μέλος της ομάδας, ωστόσο ο ίδιος δεν προχωρούσε στην αυτοκτονία.
Ο Maeue, που αντιμετώπιζε ψυχοσεξουαλικές διαταραχές και αντλούσε ηδονή από τις δολοφονίες και τους θανάτους των θυμάτων του. Από 1998 μέχρι και το 2005 ο δολοφόνος προσπάθησε να στραγγαλίσει 5 ανθρώπους, αλλά ποτέ δεν είχε τιμωρηθεί για τις απόπειρες. Έτσι ξεκίνησε να εντοπίζει τα θύματά του online πείθοντας τα να προχωρήσουν στην αυτοκτονία. Στη συνέχεια τα συναντούσε και τα δολοφονούσε. Το 2009 εκτελέστηκε δια απαγχονισμού.
9. Ο δολοφόνος της Κυριακής
Το Τέξας του 1981 ήταν η καταλληλότερη πόλη για τον κατά συρροήν δολοφόνο Carl Eugene Watts, που είχε ξεκινήσει τη δράση του από το Μίσιγκαν, όπου ήταν ύποπτος για τους θανάτους τριών γυναικών. Όταν μετακόμισε στο Τέξας είχε πια γίνει επαγγελματίας δολοφόνος και είχε εξελίξει τις μεθόδους που δολοφονούσε τα θύματά του. Ο ίδιος υποστήριζε ότι σκότωνε γιατί στα μάτια των θυμάτων του μπορούσε να διακρίνει το κακό.
Μέχρι το Μάιο του 1982 είχε ήδη αφαιρέσει 12 ζωές και όταν προσπάθησε να στραγγαλίσει την Melinda Aguilar μέσα στο διαμέρισμά της αποκαλύφθηκε η δράση του, αφού το υποψήφιο θύμα κατάφερε να ξεφύγει και να τον καταγγείλει στην αστυνομία. Κατά τη σύλληψή, τού προσφέρθηκε μια συμφωνία 60ετούς φυλάκισης αν ο ίδιος ομολογούσε όλους τους φόνους που είχε διαπράξει, έτσι ομολόγησε άλλους 12 φόνους που δεν είχαν καταγραφεί από την αστυνομία.
8. Ο δολοφονικός δημοσιογράφος
Ένας δημοσιογράφος, αποφάσισε να γράψει για τους φόνους τριών γυναικών στην πόλη Kicevo της Π.Γ.Δ.Μ, ωστόσο η περιγραφή του ήταν τόσο λεπτομερής και τόσο ζωντανή που είχε τραβήξει την προσοχή χιλιάδων αναγνωστών μεταξύ των οποίων και κάποιων αστυνομικών. που αποφάσισαν να εξετάσουν λίγο πιο προσεκτικά την υπόθεση. Σύντομα, ανακάλυψαν ότι τα εγκλήματα που περιγράφονταν με τόση λεπτομέρεια είχαν στην ουσία πραγματοποιηθεί από τον ίδιο τον δημοσιογράφο.
Φαίνεται πως η αγάπη του για τη δημοσιογραφία αποκάλυψε το μυστικό του, μάλιστα αναφέρεται ότι ο δολοφόνος έκανε τα εγκλήματα για να εκδικηθεί τη μητέρα του. Πριν δικαστεί για την υπόθεση, ο δολοφόνος αυτοκτόνησε.
7. Μαστίγια και αλυσίδες
Ο δολοφόνος με τα μαστίγια και τις αλυσίδες προτιμούσε να βοηθά τα ανυποψίαστα θύματά του που έκαναν οτοστόπ σε κάποιον δρόμο. Μάλιστα έδειχνε ιδιαίτερη προτίμηση στις γυναίκες. Αφού κατάφερνε να πείσει τα θύματά του να επιβιβαστούν στο αυτοκίνητό του τα οδηγούσε σε ερημικές τοποθεσίες όπου τα βασάνιζε, τα έδενε με αλυσίδες, τους έκοβε τα μαλλιά και στη συνέχεια τα βίαζε.
Ο Robert Ben Rhoades το 1990 διέσχισε όλη την Αμερική με το φορτηγάκι του, που στο εσωτερικό του γίνονταν όλες οι αποτρόπαιες πράξεις, και άφησε στο διάβα του πολλά θύματα, μεταξύ των οποίων ανήλικα κορίτσια. Ο δολοφόνος καταδικάστηκε σε ισόβια ποινή φυλάκισης.
6. Ο δολοφόνος του σιδηρόδρομου
Αρχικά ο δολοφόνος εντόπιζε τα θύματά του κοντά στους σιδηροδρόμους, αργότερα έμπαινε στα σπίτια τους. Η συνηθισμένη δικαιολογία του, ήταν ότι τα θύματά του άξιζαν αυτό που τους έκανε γιατί ήταν ομοφυλόφιλοι ή ασχολούνταν με τη μαύρη μαγεία. Εκτελέστηκε στο Τέξας το 2006.
5. Ο κανίβαλος του Μάνστερμπεργκ
Ο Denke που ζούσε στο Μάνστερμπεργκ της Γερμανίας, άνηκε στην εκκλησία της πόλης του και φυσικά ήταν υπεράνω υποψίας. Ο ίδιος προσέφερε συχνά στέγη και φιλοξενία στους ταξιδιώτες που κατεύθυναν ή περνούσαν από την περιοχή. Μάλιστα, όπως αναφέρεται σκότωνε τα θύματά του δεν προσπαθούσε καν να ξεφορτωθεί τα πτώματα τους.
Τον Δεκέμβριο του 1924 ένας κάτοικος άκουσε ουρλιαχτά και φωνές από το σπίτι του και όταν εισέβαλε μέσα είδε έναν άνδρα καλυμμένο στο αίμα, ωστόσο ο δολοφόνος ισχυρίστηκε ότι ήταν κλέφτης και για αυτό τον σκότωσε με το τσεκούρι του.
Η αστυνομία συνέλαβε τον Denke, που αυτοκτόνησε το ίδιο βράδυ στο κελί του. Υπολογίζεται ότι είχε σκοτώσει πάνω από 40 ανθρώπους και τρεφόταν από την σάρκα τους.
4. Ο Νονός του Ματαμόρος
Ο Adolfo Constanzo πίστευε σε μια αρχαία αφρικάνικη θρησκεία διαδεδομένη στο Μεξικό, ο ίδιος νόμιζε ότι ενσαρκώνει τον διάβολο και γιο αυτό και ασχολούνταν με τη μαύρη μαγεία και τις τελετές, που υπόσχονταν στους εμπόρους ναρκωτικών και μέλη των συμμοριών μαγικές δυνάμεις. Η φήμη του πήρε τεράστιες διαστάσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα και για αυτό είχε αποκτήσει πλήθος θαυμαστών. Για να κερδίσει την εύνοια των θεών έπρεπε να θυσιάζει ανθρώπους με αποτέλεσμα να έχει δολοφονήσει δεκάδες ανθρώπους, μεταξύ των οποίων πολλά παιδιά.
Το κουβάρι της υπόθεσης άρχισε να ξετυλίγεται όταν χάθηκαν τα ίχνη ενός 21χρονου Αμερικανού, που είχε επισκεφθεί την περιοχή. Τότε επενέβησαν οι αμερικάνικες αρχές, που περικύκλωσαν το κτίριο των τελετών και ήρθαν αντιμέτωπες με το αποτρόπαιο θέαμα των 14 πτωμάτων που βρίσκονταν στο βωμό.
3. Ο Ουκρανός Terminator
Ο Anatoly Onoprienko, σταμάτησε δίπλα σε ένα αυτοκίνητο, που βρισκόταν στο δρόμο, και πυροβόλησε όλους όσοι επέβαιναν σε αυτό. Ο ίδιος δήλωσε ότι δεν είχε κανένα κίνητρο, απλά είχε την επιθυμία να το κάνει. Για την επόμενη δολοφονία του ο Terminator εισέβαλε σε ένα σπίτι και, αφού έκλεψε ότι βρήκε, σκότωσε όσους βρίσκονταν εκεί. Το 1995 και το 1996 αποφάσισε να εισβάλλει σε όλα τα σπίτια μιας γειτονιάς εκτελώντας όποιον βρισκόταν στο εσωτερικό τους, μετά τις δολοφονίες ο δράστης έβαζε φωτιά στα σπίτια.
Μέχρι την σύλληψή του υπολογίζεται ότι είχε σκοτώσει, συνολικά, 52 ανθρώπους, ενώ κατά τη διάρκεια της δίκης του ισχυρίστηκε ότι τον είχαν καταλάβει τα κακά πνεύματα. Πέθανε μετά από 17 χρόνια στη φυλακή από καρδιακή προσβολή.
2. Ο δολοφόνος του S-Bahn
Ο δολοφόνος του S-Bahn ήταν αυτός που φοβέριζε τις γυναίκες της Γερμανίας κατά τη ναζιστική εποχή. Η δράση του φαίνεται να ξεκίνησε το 1939 όταν τα πτώματα τριών γυναικών εντοπίστηκαν κοντά στις γραμμές του τραίνου στην περιοχή, όπου σταδιακά ανακαλύφθηκαν και άλλα πτώματα. Ο Τύπος της εποχής προσπάθησε να καλύψει το γεγονός αλλά η ανησυχία των κατοίκων της περιοχής ήταν διάχυτη και ιδιαίτερα για τις γυναίκες, που συχνά συνοδεύονταν από αστυνομικούς στη δουλειά τους.
Η αστυνομία διεξήγαγε εξονυχιστικές έρευνες για τον εντοπισμό του δολοφόνου, υποστηρίζοντας ότι ήταν Εβραίος. Όταν βρήκαν το δολοφόνο, τον Paul Ogorzow, κανείς δεν μπορούσε να το πιστέψει, αφού επρόκειτο για διακεκριμένο μέλος των Ναζί. Ο δολοφόνος εκτελέστηκε μετά από τη σύλληψή του, ενώ ο ακριβής αριθμός των θυμάτων δεν κατεγράφη ποτέ.
1. Το ερπετό
Ερπετό ήταν το παρατσούκλι του Charles Sobhraj, που υπολογίζεται ότι έχει σκοτώσει πάνω από 20 ανθρώπους. Ο Sobhraj φαίνεται πως διασκέδαζε να σκοτώνει τουρίστες που επισκέπτονταν το Βιετνάμ και τους ξεναγούσε στα αξιοθέατα της περιοχής. Ο δολοφόνος δηλητηρίαζε τα θύματά του κατά τη διάρκεια των πεζοποριών και όταν πιο έχαναν τις δυνάμεις τους τα αποτελείωνε, είτε στραγαλλίζοντάς τα και μαχαιρώνοντας τα, είτε καίγοντας τα ζωντανά.
Η δράση του αποκαλύφθηκε όταν δηλητηρίασε μαζικά 60 Γάλλους τουρίστες και προσπάθησε να τους σκοτώσει ανεπιτυχώς. Μετά το περιστατικό συνελήφθη από την αστυνομία και ομολόγησε τους φόνους που είχε διαπράξει. Μάλιστα ισχυρίστηκε ότι έκανε τους φόνους για να μπορέσει να απολαύσει μια πολυτελή ζωή από τα έσοδα του βιβλίου και της ταινίας που θα βασίζονταν στην ιστορία του.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου