0 Μάχη με το Αλτσχάιμερ δίνει ο ηθοποιός Νίκος Τσαχιρίδης

Ο Ελληνας σκληρός της οθόνης του εγχώριου και του παγκόσμιου σινεμά, ο Νίκος Τσαχιρίδης, λύγισε αφού χτυπήθηκε από τη νόσο Αλτσχάιμερ. Πρόκειται για την εκφυλιστική πάθηση που ανήκει στο σύνολο των διαταραχών που προκαλούν άνοια, οι οποίες διαταράσσουν, αποδιοργανώνουν και εν τέλει καταστρέφουν τις νοητικές αλλά και άλλες λειτουργίες του εγκεφάλου.

Δίπλα του είναι οι αγαπημένες του ανιψιές, ενώ οι φίλοι του, που τον επισκέπτονται καθημερινά, τις περισσότερες φορές τον βλέπουν στο κρεβάτι χαμένο στον δικό του κόσμο με κλειστά τα μάτια και φεύγουν απογοητευμένοι.

Για το δράμα του 80χρονου σήμερα Νίκου Τσαχιρίδη μιλάει στην «Espresso» ο Κώστας Παπασπήλιος, ο εκλεκτός συγγραφέας ο οποίος από την εφηβική του ηλικία είχε προπονητή τον Τσαχιρίδη, που ήταν πολυπράγμων. Εκτός από ηθοποιός, ήταν και από τους καλύτερους κασκαντέρ στον κινηματογράφο.

Επίσης, υπήρξε ποδοσφαιριστής και μέλος του ΠΣΑΠ, ενώ έπαιζε υπέροχα κιθάρα και φυσαρμόνικα. Ο Κώστας Παπασπήλιος δεν στέκεται μόνο στην κατάσταση της υγείας του μεγάλου του φίλου, αλλά αποκαλύπτει και άγνωστες πτυχές της καλλιτεχνικής και προσωπικής του ζωής που παρουσιάζουν ξεχωριστό ενδιαφέρον.

«Τους τελευταίους μήνες κατέπεσε απότομα, λόγω Αλτσχάιμερ. Αδυνάτισε πολύ, δεν μπορεί να μιλήσει πια και αντιλαμβάνεται περιορισμένα, ενώ πολλές φορές δεν έχει καμία επαφή με το περιβάλλον. Είναι δύσκολη η κατάστασή του. Τις περισσότερες ώρες είναι ξαπλωμένος και δεν μπορεί να μετακινηθεί εύκολα, παρά μόνο με τη βοήθεια της γυναίκας που τον φροντίζει», δήλωσε στην «Espresso» ο Κώστας Παπασπήλιος.

Ο Νίκος Τσαχιρίδης ζει στη μονοκατοικία του στα Μελίσσια, σε ένα στρέμμα κατάφυτο από δένδρα και λαχανικά, τα οποία είχε φυτέψει ο ίδιος.

«Του άρεσε να πειραματίζεται με κεντρώματα και κάποτε αππό το ίδιο δέντρο είχε βγάλει τέσσερα διαφορετικά φρούτα. Τώρα όμως ο Νίκος περνά δύσκολες ώρες, όπως και οι δικοί του άνθρωποι, οι οποίοι είναι δίπλα του. Η ανιψιά του, η Θεοδώρα, έχει προσλάβει μια γυναίκα η οποία μένει στο σπίτι όλο το 24ωρο και τον περιποιείται».

«Παιδί του ποντιακού ξεριζωμού, ο Νίκος Τσαχιρίδης χωρίς πατέρα από μικρός βγήκε στη σκληρή βιοπάλη. Μέχρι που τον ανακάλυψε ο Νίκος Κούνδουρος το ’54 και του έδωσε έναν ρόλο στη “Μαγική πόλη”. Ο Τσαχιρίδης στην πιο τρυφερή του ηλικία δούλευε στην οικοδομή. Εντυπωσίασε τον μεγάλο μας σκηνοθέτη αυτός ο “ημίθεος” με το γκρίζο βλέμμα του που έβγαινε από την οθόνη και διαπερνούσε τις ψυχές των θεατών» σχολιάζει ο Κώστας Παπασπήλιος.

Τη δεκαετία του ’50 ο Τσαχιρίδης πήρε μέρος σε πολλές ταινίες («Κυνηγημένοι εραστές», «Φυλακές ανηλίκων», «Καμικάζι αγάπη μου» κ.ά.) και το ’60 βρέθηκε δίπλα σε μεγάλους σταρ του παγκόσμιου κινηματογράφου, όπως τους Ζακλίν Μπισέ, Κλαούντια Καρντινάλε, Αντονι Κουίν, Κουρτ Γιούργκερς, Ειρήνη Παππά (βλέπε «Τα κανόνια του Ναβαρόνε» κ.ά.)

Αργότερα έδωσε το «παρών» και στον σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο («Από πού πάνε για τη χαβούζα» του Θόδωρου Μαραγκού και «Η φανέλα με το εννιά» του Παντελή Βούλγαρη).

«Τρεις φορές την εβδομάδα μου έκανε προσωπική προπόνηση και κάποια στιγμή μού ανακοίνωσε ότι για έξι μέρες θα σταματήσουμε, γιατί ο Βούλγαρης τον είχε καλέσει να προσαρμόσει έναν νέο ηθοποιό στο ποδόσφαιρο, γιατί παίζει έναν μεγάλο σταρ του ποδοσφαίρου. Ηταν ο Στράτος Τζώρτζογλου» θυμάται ο εκλεκτός συγγραφέας, ο οποίος είχε αναπτύξει προσωπική φιλία με τον προπονητή του Νίκο Τσαχιρίδη και μόνον αυτός μπορεί να μιλήσει για την πολυσχιδή προσωπικότητά του…

Ο ΜΟΝΟΣ ΕΠΙΖΩΝ ΑΠΟ 20 ΚΑΣΚΑΝΤΕΡ ΣΕ ΕΚΡΗΞΗ ΜΠΑΡΟΥΤΙΟΥ

«Ως ηθοποιός είχε νοοτροπία πολύ υπεύθυνου ανθρώπου και ξάφνιαζε τους σκηνοθέτες, Ελληνες και ξένους, με την προθυμία και την καλοσύνη του.

Ο βετεράνος δημοσιογράφος Δημήτρης Λυμπερόπουλος έκανε συγκλονιστικά αφιερώματα - ιδίως για τη δραστηριότητα του Τσαχιρίδη ως κασκαντέρ. Οπως στην περίπτωση μιας διεθνούς παραγωγής όπου ο Τσαχιρίδης σε ένα πλάνο ήταν δεμένος σε μπαρούτι με άλλους είκοσι και από λάθος έγινε έκρηξη και ήταν ο μόνος επιζών».

Ο Νίκος Τσαχιρίδης μέχρι πριν από δύο χρόνια με την κιθάρα του και τη φυσαρμόνικά του έπαιρνε μέρος σε όλες τις φιλανθρωπικές συναυλίες. «Ψυχαγωγούσε επί τρεις 10ετίες τους ασθενείς στα νοσοκομεία, στα ευαγή ιδρύματα και στις φυλακές».

Αν και ήταν άνθρωπος ευαίσθητος και άντρας που γοήτευε το άλλο φύλο με την αρρενωπότητά του, έμεινε μόνος στη ζωή. «Υπήρξε, όμως, ένας σημαντικός ερωτικός σταθμός στη ζωή του. Πριν από είκοσι τέσσερα χρόνια γνώρισε πασίγνωστη νεαρή δημοσιογράφο τότε, με την οποία είχε έναν έντονο δεσμό, αλλά λόγω της πολύ μεγάλης διαφοράς ηλικίας που τους χώριζε, δεν προχώρησε η σχέση τους. Αυτή ήταν και η μόνη γυναίκα που θέλησε να παντρευτεί στη ζωή του…»