Βρισκόμαστε μόλις λίγες μέρες πριν από τις εκλογές, που, παρά τα όσα
έχουν συμβεί στη χώρα μας, δεν διαφέρουν σε σημαντικό βαθμό, τουλάχιστον
ως προς τη ρητορεία, σε σχέση με αυτές των προηγούμενων ετών.
Γενικόλογες υποσχέσεις, λέξεις χωρίς αντίκρισμα, λαϊκισμοί και εύκολες λύσεις για έξοδο από την κρίση συνθέτουν το σκηνικό και της προεκλογικής περιόδου.
Δυστυχώς, την κρίσιμη αυτή ώρα κάποιοι εξακολουθούν να λειτουργούν με τη λογική του παρελθόντος που οδήγησε τη χώρα σε τέλμα.
Μέσα σε αυτό το κλίμα πολλές απόψεις διατυπώνονται για το πώς θα βγει η Ελλάδα από την κρίση. Και όλες σχεδόν συγκλίνουν στο συμπέρασμα πως υπάρχει μόνο ένας δρόμος, αυτός της ανάπτυξης.
Η λέξη ανάπτυξη ακούγεται παντού. Έγινε με ένα τρόπο «μόδα». Ωστόσο οι περισσότεροι από αυτούς που ευαγγελίζονται την ανάπτυξη ως πανάκεια για όλα τα δεινά μας δεν είναι σε θέση να εξηγήσουν πώς στην πράξη θα οδηγηθούμε σε αυτήν.
Γιατί δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να μιλάμε για ανάπτυξη όταν αυτή δεν συνοδεύεται από συγκεκριμένα μέτρα. Και τα μέτρα αυτά δεν αφορούν απλά την οικονομία, αλλά και τους υπόλοιπους τομείς, οι οποίοι μπορούν να λειτουργήσουν συνδυαστικά μεταξύ τους και παράλληλα με την αξιοποίηση των πόρων και των δυνατοτήτων του λαού.
Και φυσικά στόχος όλων των μέτρων πρέπει να είναι η δημιουργία ενός σταθερού επενδυτικού πλαισίου μέσα στο οποίο κάθε επενδυτής θα ξέρει ότι πρέπει και μπορεί να κινηθεί με ταχύτατους ρυθμούς.
Προς την κατεύθυνση αυτή, το μεγάλο ζητούμενο είναι οι επενδύσεις, τόσο από το εσωτερικό όσο και από εξωτερικό. Η προσέλκυση επενδύσεων αποτελεί μονόδρομο όχι μόνο για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση αλλά και τη δημιουργία μιας υγιούς οικονομίας, με μακρόπνοη προοπτική.
Είναι αναγκαίο να υλοποιηθούν τα εξής μέτρα:
• Να εφαρμοστεί ένα νέο σχέδιο Marshall στήριξης των ιδιωτικών επενδύσεων στην Ελλάδα ύψους 35 δις ευρώ από ευρωπαϊκά κονδύλια, το οποίο έχει ήδη εισηγηθεί η Ντόρα Μπακογιάννη στους ευρωπαίους εταίρους και το οποίο ήδη έχει αποδεχθεί η ομάδα των Φιλελευθέρων.
• Να γίνουν ταχύτερες και βαθύτερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις
• Να στηριχθούν οι μικρές και οι μεσαίες επιχειρήσεις που προσφέρουν τις περισσότερες από τις θέσεις εργασίας της αγοράς.
• Το κράτος να πληρώσει τα χρέη του στους ιδιώτες, ύψους 7 δις ευρώ.
• Να καταργηθεί ο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων.
• Να γίνουν ιδιωτικοποιήσεις γρήγορα και προς όφελος των Ελλήνων πολιτών.
• Επέκταση της υφιστάμενης νομοθεσίας fast track και σε χαμηλότερου ύψους επενδύσεις.
• Να καταργηθούν τα 240 αντικινήτρα που εμποδίζουν τις επενδύσεις.
• Να μειωθεί ο ΦΠΑ σε βασικά είδη διαβίωσης, όπως επίσης και σε αγαθά και υπηρεσίες που συνιστούν τους πυλώνες της στρατηγικής ανάπτυξης της χώρας.
• Να υπάρχει σταθερό φορολογικό σύστημα για μια 5ετία, με την εγγύηση της Ε.Ε.
• Λιγότεροι φόροι και να τους πληρώνουν όλοι. Να γίνει άμεσα μείωση και σταθεροποίηση του φορολογικού συντελεστή επιχειρήσεων στο 20% (με ταυτόχρονη εξάντληση στην πηγή του φόρου επί των μερισμάτων) και στη συνέχεια να γίνουν αντίστοιχα χαμηλοί οι συντελεστές στο εισόδημα από εργασία.
• Να γίνει μείωση των δαπανών του σπάταλου κράτους.
• Να μειωθούν τα στεγαστικά δάνεια με επιδότηση του επιτοκίου 2,5 μονάδων για μια πενταετία.
Σύμφωνα με όλες τις μελέτες το μεγαλύτερο πρόβλημα στην δημιουργία συνθηκών ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας είναι η κακή λειτουργία του κράτους και η γραφειοκρατία που με τη σειρά της γεννά τη διαφθορά. Ίσως η νέα κυβέρνηση, ειδικά σε ό,τι αφορά τις επενδύσεις, θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο ριζικής αλλαγής της νομοθεσίας.
Να μεταφέρει δηλαδή τη διαδικασία έγκρισης επενδύσεων, κατά ένα τρόπο στον ιδιωτικό τομέα, και οι κρατικές υπηρεσίες να κρατήσουν για τον εαυτό τους μόνο τους ελέγχους.
Αν δηλαδή ένα επενδυτικό σχέδιο δεν έχει λάβει έγκριση εντός ενός τριμήνου από το κράτος, με την πάροδο της προθεσμίας να θεωρείται θετική η απάντηση και να προχωρά η επένδυση. Το κράτος όμως προχωρεί σε ελέγχους και να επιβάλει κυρώσεις αν υπάρχουν παρατυπίες τόσο στον επενδυτή όσο και στον ιδιώτη μελετητή που συνέταξε το φάκελο και ο οποίος, φυσικά θα επιβλέπει την επένδυση κατά τη διάρκεια υλοποίησής της.
Η έννοια της ανάπτυξης όμως δεν πρέπει να περιοριστεί. Αλλιώς δεν μιλάμε για ανάπτυξη. Για το λόγο αυτό είναι αναγκαίο να προχωρήσουμε προς την κατεύθυνση της στήριξης όλων των τομέων που έχουν προοπτική και να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για ανάδειξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας μας. Οι κατευθυντήριοι άξονες στους οποίους πρέπει να κινηθούμε είναι οι εξής:
• Ανάπτυξη καινοτομίας και έρευνας.
• Ανάπτυξη τομέων όπως η ναυτιλία και ο τουρισμός, με ενίσχυση της κρουαζιέρας και των εναλλακτικών μορφών τουρισμού καθώς και του θεραπευτικού τουρισμού.
• Επανεκκίνηση των μεγάλων οδικών έργων.
• Η Ελλάδα να γίνει κέντρο παροχής υπηρεσιών παιδείας και υγείας σε ολόκληρη την νοτιανατολική Μεσόγειο και την νοτιοανατολική Ευρώπη.
• Προβολή των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων στην πολιτιστικής μας κληρονομιά.
• Μείωση του κόστους παραγωγής σε γεωργία-κτηνοτροφία.
• Απόδοση κινήτρων στους νέους προκειμένου να ασχοληθούν με τη γη, ως αγρότες-επιχειρηματίες.
• Αξιοποίηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και γενικότερα των ενεργειακών πόρων της χώρας.
• Χρησιμοποίηση φωτοβολταϊκών συστημάτων σε δημόσια κτίρια και για το φωτισμό των νέων μεγάλων αυτοκινητόδρομων.
Για να μπορέσουν να υλοποιηθούν όλα τα παραπάνω, χρειάζεται ένας και μόνος παράγοντας: Πολιτική βούληση, που σε συνδυασμό με την αποφασιστικότητα και τη σωστή αντίληψη των κατευθύνσεων, μπορούν να φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Δυστυχώς, η ανάπτυξη δεν έρχεται με αυτόματο τρόπο και άμεσα, όποτε εμείς το επιθυμούμε, πατώντας ένα κουμπί. Χρειάζεται προγραμματισμός, υπευθυνότητα και γνώση αλλά κυρίως διαμόρφωση κατάλληλου επενδυτικού πλαισίου.
Η Ελλάδα έχασε δύο κρίσιμα χρόνια. Η ανικανότητα, η ανευθυνότητα και η ατολμία των κυβερνόντων σε συνδυασμό με παθογένειες ετών οδήγησαν τη χώρα χείλος της καταστροφής.
Με την ψήφο μας την 6ης Μαΐου έχουμε τη δυνατότητα να επιλέξουμε εκείνες της δυνάμεις που θα βάλουν σε άλλη γραμμή πλεύσης τη χώρα, ανατρέποντας το μοντέλο της κρατικής επιχειρηματικότητας και στρέφοντας τις επενδύσεις στις εξωστρεφείς και παραγωγικές δυνάμεις της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Η Δημοκρατική Συμμαχία πιστεύει ότι ένας μόνο δρόμος υπάρχει για την αντιμετώπιση της κρίσης και την ασφαλή έξοδο από αυτή: Να αξιοποιήσουμε τις δημιουργικές δυνάμεις του Έλληνα, χωρίς δογματισμούς και κρατικοδίαιτες προκαταλήψεις, αφήνοντας στο παρελθόν όλες εκείνες τις πρακτικές και αντιλήψεις που μας οδήγησαν στην τραγωδία που βιώνουμε.
Όλοι μαζί, με σημαία μας την αλήθεια και την κοινή λογική μπορούμε να δημιουργήσουμε μια νέα Ελλάδα, για την οποία τα παιδιά μας θα είναι υπερήφανα.
*ΟΓιώργος Κοντογιάννης είναι Υποψήφιος Β’Αθηνών με την Δημοκρατική Συμμαχία
Γενικόλογες υποσχέσεις, λέξεις χωρίς αντίκρισμα, λαϊκισμοί και εύκολες λύσεις για έξοδο από την κρίση συνθέτουν το σκηνικό και της προεκλογικής περιόδου.
Δυστυχώς, την κρίσιμη αυτή ώρα κάποιοι εξακολουθούν να λειτουργούν με τη λογική του παρελθόντος που οδήγησε τη χώρα σε τέλμα.
Μέσα σε αυτό το κλίμα πολλές απόψεις διατυπώνονται για το πώς θα βγει η Ελλάδα από την κρίση. Και όλες σχεδόν συγκλίνουν στο συμπέρασμα πως υπάρχει μόνο ένας δρόμος, αυτός της ανάπτυξης.
Η λέξη ανάπτυξη ακούγεται παντού. Έγινε με ένα τρόπο «μόδα». Ωστόσο οι περισσότεροι από αυτούς που ευαγγελίζονται την ανάπτυξη ως πανάκεια για όλα τα δεινά μας δεν είναι σε θέση να εξηγήσουν πώς στην πράξη θα οδηγηθούμε σε αυτήν.
Γιατί δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να μιλάμε για ανάπτυξη όταν αυτή δεν συνοδεύεται από συγκεκριμένα μέτρα. Και τα μέτρα αυτά δεν αφορούν απλά την οικονομία, αλλά και τους υπόλοιπους τομείς, οι οποίοι μπορούν να λειτουργήσουν συνδυαστικά μεταξύ τους και παράλληλα με την αξιοποίηση των πόρων και των δυνατοτήτων του λαού.
Και φυσικά στόχος όλων των μέτρων πρέπει να είναι η δημιουργία ενός σταθερού επενδυτικού πλαισίου μέσα στο οποίο κάθε επενδυτής θα ξέρει ότι πρέπει και μπορεί να κινηθεί με ταχύτατους ρυθμούς.
Προς την κατεύθυνση αυτή, το μεγάλο ζητούμενο είναι οι επενδύσεις, τόσο από το εσωτερικό όσο και από εξωτερικό. Η προσέλκυση επενδύσεων αποτελεί μονόδρομο όχι μόνο για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση αλλά και τη δημιουργία μιας υγιούς οικονομίας, με μακρόπνοη προοπτική.
Είναι αναγκαίο να υλοποιηθούν τα εξής μέτρα:
• Να εφαρμοστεί ένα νέο σχέδιο Marshall στήριξης των ιδιωτικών επενδύσεων στην Ελλάδα ύψους 35 δις ευρώ από ευρωπαϊκά κονδύλια, το οποίο έχει ήδη εισηγηθεί η Ντόρα Μπακογιάννη στους ευρωπαίους εταίρους και το οποίο ήδη έχει αποδεχθεί η ομάδα των Φιλελευθέρων.
• Να γίνουν ταχύτερες και βαθύτερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις
• Να στηριχθούν οι μικρές και οι μεσαίες επιχειρήσεις που προσφέρουν τις περισσότερες από τις θέσεις εργασίας της αγοράς.
• Το κράτος να πληρώσει τα χρέη του στους ιδιώτες, ύψους 7 δις ευρώ.
• Να καταργηθεί ο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων.
• Να γίνουν ιδιωτικοποιήσεις γρήγορα και προς όφελος των Ελλήνων πολιτών.
• Επέκταση της υφιστάμενης νομοθεσίας fast track και σε χαμηλότερου ύψους επενδύσεις.
• Να καταργηθούν τα 240 αντικινήτρα που εμποδίζουν τις επενδύσεις.
• Να μειωθεί ο ΦΠΑ σε βασικά είδη διαβίωσης, όπως επίσης και σε αγαθά και υπηρεσίες που συνιστούν τους πυλώνες της στρατηγικής ανάπτυξης της χώρας.
• Να υπάρχει σταθερό φορολογικό σύστημα για μια 5ετία, με την εγγύηση της Ε.Ε.
• Λιγότεροι φόροι και να τους πληρώνουν όλοι. Να γίνει άμεσα μείωση και σταθεροποίηση του φορολογικού συντελεστή επιχειρήσεων στο 20% (με ταυτόχρονη εξάντληση στην πηγή του φόρου επί των μερισμάτων) και στη συνέχεια να γίνουν αντίστοιχα χαμηλοί οι συντελεστές στο εισόδημα από εργασία.
• Να γίνει μείωση των δαπανών του σπάταλου κράτους.
• Να μειωθούν τα στεγαστικά δάνεια με επιδότηση του επιτοκίου 2,5 μονάδων για μια πενταετία.
Σύμφωνα με όλες τις μελέτες το μεγαλύτερο πρόβλημα στην δημιουργία συνθηκών ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας είναι η κακή λειτουργία του κράτους και η γραφειοκρατία που με τη σειρά της γεννά τη διαφθορά. Ίσως η νέα κυβέρνηση, ειδικά σε ό,τι αφορά τις επενδύσεις, θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο ριζικής αλλαγής της νομοθεσίας.
Να μεταφέρει δηλαδή τη διαδικασία έγκρισης επενδύσεων, κατά ένα τρόπο στον ιδιωτικό τομέα, και οι κρατικές υπηρεσίες να κρατήσουν για τον εαυτό τους μόνο τους ελέγχους.
Αν δηλαδή ένα επενδυτικό σχέδιο δεν έχει λάβει έγκριση εντός ενός τριμήνου από το κράτος, με την πάροδο της προθεσμίας να θεωρείται θετική η απάντηση και να προχωρά η επένδυση. Το κράτος όμως προχωρεί σε ελέγχους και να επιβάλει κυρώσεις αν υπάρχουν παρατυπίες τόσο στον επενδυτή όσο και στον ιδιώτη μελετητή που συνέταξε το φάκελο και ο οποίος, φυσικά θα επιβλέπει την επένδυση κατά τη διάρκεια υλοποίησής της.
Η έννοια της ανάπτυξης όμως δεν πρέπει να περιοριστεί. Αλλιώς δεν μιλάμε για ανάπτυξη. Για το λόγο αυτό είναι αναγκαίο να προχωρήσουμε προς την κατεύθυνση της στήριξης όλων των τομέων που έχουν προοπτική και να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για ανάδειξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας μας. Οι κατευθυντήριοι άξονες στους οποίους πρέπει να κινηθούμε είναι οι εξής:
• Ανάπτυξη καινοτομίας και έρευνας.
• Ανάπτυξη τομέων όπως η ναυτιλία και ο τουρισμός, με ενίσχυση της κρουαζιέρας και των εναλλακτικών μορφών τουρισμού καθώς και του θεραπευτικού τουρισμού.
• Επανεκκίνηση των μεγάλων οδικών έργων.
• Η Ελλάδα να γίνει κέντρο παροχής υπηρεσιών παιδείας και υγείας σε ολόκληρη την νοτιανατολική Μεσόγειο και την νοτιοανατολική Ευρώπη.
• Προβολή των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων στην πολιτιστικής μας κληρονομιά.
• Μείωση του κόστους παραγωγής σε γεωργία-κτηνοτροφία.
• Απόδοση κινήτρων στους νέους προκειμένου να ασχοληθούν με τη γη, ως αγρότες-επιχειρηματίες.
• Αξιοποίηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και γενικότερα των ενεργειακών πόρων της χώρας.
• Χρησιμοποίηση φωτοβολταϊκών συστημάτων σε δημόσια κτίρια και για το φωτισμό των νέων μεγάλων αυτοκινητόδρομων.
Για να μπορέσουν να υλοποιηθούν όλα τα παραπάνω, χρειάζεται ένας και μόνος παράγοντας: Πολιτική βούληση, που σε συνδυασμό με την αποφασιστικότητα και τη σωστή αντίληψη των κατευθύνσεων, μπορούν να φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Δυστυχώς, η ανάπτυξη δεν έρχεται με αυτόματο τρόπο και άμεσα, όποτε εμείς το επιθυμούμε, πατώντας ένα κουμπί. Χρειάζεται προγραμματισμός, υπευθυνότητα και γνώση αλλά κυρίως διαμόρφωση κατάλληλου επενδυτικού πλαισίου.
Η Ελλάδα έχασε δύο κρίσιμα χρόνια. Η ανικανότητα, η ανευθυνότητα και η ατολμία των κυβερνόντων σε συνδυασμό με παθογένειες ετών οδήγησαν τη χώρα χείλος της καταστροφής.
Με την ψήφο μας την 6ης Μαΐου έχουμε τη δυνατότητα να επιλέξουμε εκείνες της δυνάμεις που θα βάλουν σε άλλη γραμμή πλεύσης τη χώρα, ανατρέποντας το μοντέλο της κρατικής επιχειρηματικότητας και στρέφοντας τις επενδύσεις στις εξωστρεφείς και παραγωγικές δυνάμεις της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Η Δημοκρατική Συμμαχία πιστεύει ότι ένας μόνο δρόμος υπάρχει για την αντιμετώπιση της κρίσης και την ασφαλή έξοδο από αυτή: Να αξιοποιήσουμε τις δημιουργικές δυνάμεις του Έλληνα, χωρίς δογματισμούς και κρατικοδίαιτες προκαταλήψεις, αφήνοντας στο παρελθόν όλες εκείνες τις πρακτικές και αντιλήψεις που μας οδήγησαν στην τραγωδία που βιώνουμε.
Όλοι μαζί, με σημαία μας την αλήθεια και την κοινή λογική μπορούμε να δημιουργήσουμε μια νέα Ελλάδα, για την οποία τα παιδιά μας θα είναι υπερήφανα.
*ΟΓιώργος Κοντογιάννης είναι Υποψήφιος Β’Αθηνών με την Δημοκρατική Συμμαχία
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου