Στο άρθρο, οι δύο άνδρες απορρίπτουν τους τρεις λόγους, τους
οποίους, όπως αναφέρουν, επικαλούνται όσοι υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα
δεν θα έπρεπε να έχει ενταχθεί στην Ευρωζώνη.
Ο πρώτος και πιο γνωστός λόγος, σημειώνουν, είναι……..
ότι δήθεν η Ελλάδα παραποίησε τα στατιστικά της στοιχεία για να επιτύχει τα κριτήρια για την ένταξη στην ΟΝΕ.
Αναφέρονται, ειδικότερα, στο κριτήριο για το δημοσιονομικό
έλλειμμα, μέγεθος το οποίο θα έπρεπε κατά το έτος της κρίσης (1999) να
είναι κάτω από το 3% του ΑΕΠ, και το οποίο άλλαξε μετά την απογραφή που
έγινε από τη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το 2004 και οδήγησε στην
αναθεώρησή του και στην αλλαγή του τρόπου καταγραφής τής δαπάνης για
τους αμυντικούς εξοπλισμούς, βάσει του χρόνου πληρωμής αντί του χρόνου
παράδοσής τους.
Ο ισχυρισμός αυτός, αναφέρει το άρθρο, υποδηλώνει άγνοια, αν όχι
υποκρισία, διότι ακόμη και με την αλλαγή της μεθόδου για τον
υπολογισμό των αμυντικών εξοπλιστικών δαπανών, το έλλειμμα διαμορφώθηκε
στο 3,1% του ΑΕΠ- για την ακρίβεια στο 3,07% του ΑΕΠ σύμφωνα με την
Eurostat- από 2,5% του ΑΕΠ που είχε υπολογισθεί αρχικά.
Ακόμη και έτσι, το έλλειμμα του 1999 ήταν μικρότερο από το
αναθεωρημένο έλλειμμα άλλων χωρών που εκτιμήθηκε με βάση τις
στατιστικές του 1997.
Οι δύο συντάκτες του άρθρου, αποδίδουν την ευθύνη για την
εξέλιξη αυτή στην τότε κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και στην Eurostat και την
Ευρωπαϊκή Επιτροπή που δέχθηκε τα αναθεωρημένα στοιχεία χωρίς να
ζητήσει τη γνώμη της Τράπεζας της Ελλάδος ή της προηγούμενης ελληνικής
κυβέρνησης.
Ο δεύτερος λόγος που επικαλούνται οι επικριτές της Ελλάδας
είναι, αναφέρει το άρθρο, τα υπερβολικά δημοσιονομικά ελλείμματα, ακόμη
και μετά την ένταξη της χώρας στο ευρώ.
Σημειώνεται, ωστόσο από τους κκ Σημίτη και Στουρνάρα, ότι οι
βασικές αιτίες της κρίσης στην Ελλάδα και άλλες χώρες της περιφέρειας
της Ευρωζώνης ήταν τα μεγάλα και αυξανόμενα ελλείμματα στα ισοζύγια
τρεχουσών συναλλαγών τους, η απώλεια ανταγωνιστικότητάς τους και κυρίως
τα διαφορετικά επίπεδα ανάπτυξης μεταξύ του Βορά και του Νότου της
Ευρωζώνης.
Ο τρίτος λόγος που επικαλούνται οι επικριτές της Ελλάδας είναι η
βραδυκίνητη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης της Ελλάδας και
ενδεχομένως άλλων χωρών της περιφέρειας της Ευρωζώνης.
Το άρθρο σημειώνει ωστόσο ότι η Ευρωζώνη δεν είναι ένα κλαμπ
αναπτυγμένων χωρών, τα συμφέροντα των οποίων είναι αντίθετα με εκείνα
των χωρών που υστερούν, αλλά πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις ανισότητες και
το γεγονός ότι οι αναπτυγμένες χώρες δεν έχουν μόνο βάρη αλλά και
σημαντικά οφέλη χάρτη στις εξαγωγές τους.
kafeneio-gr.blogspot.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου