Η φράση «κόβω το κάπνισμα» είναι πολύ σχετική. Γιατί, αν κάποτε ήσουν καπνιστής, παραμένεις εν δυνάμει καπνιστής ακόμα κι αν σταματήσεις να καπνίζεις. Πάντα μπορεί να έρθει η στιγμή που θα ξανανάψεις ένα τσιγάρο. Τσακώθηκες με το «θέμα» σου;
Νομίζεις πως σε κερατώνει με εκείνη την παλιά συμφοιτήτρια που του στέλνει hugs στο facebook; Κάποιος υποχθόνιος συνάδελφος σου σκάβει το λάκκο; Ένας άχρηστος συνάδελφος σε χώνει να βγάζεις τη δουλειά του και παίρνει εκείνος το μπόνους; Τα έχεις κάνει μπάχαλο με τις πιστωτικές και η δόση του μήνα πήγε 400 ευρώ — ενώ βγάζεις 1.100 μετά τις περικοπές; Ε, δεν θέλει και πολύ να φτάσεις σε κατάσταση freak out κι από την απελπισία να βγάζεις καπνούς. Και όπου υπάρχει καπνός, ο πρώην καπνιστής αρχίζει να ψάχνεται μπας και βρει και φωτιά. Το μυαλό πάει αυτόματα στο μακρόστενο πακέτο, γιατί αυτό ήξερες κι αυτό εμπιστευόσουν σε κάτι τέτοιες στιγμές – ειδικά αν βλέπεις, ας πούμε, τηλεόραση και στην 450ή επανάληψη κάποιου κύκλου του «Sex and the City» η Κάρι ανάβει πάλι τσιγάρο (βέβαια, εκεί μπορεί και να φρενάρεις βλέποντας πώς κατάντησε μέσα σε 10 χρόνια με τόσο κάπνισμα, παρʼ όλη την εξπεριά του Χόλιγουντ στα μπότοξ).
Πρέπει να ομολογήσω πως μετά από 12 μήνες χωρίς τσιγάρο, και πιο συγκεκριμένα χωρίς πακέτο, εξακολουθώ να μην είμαι εντελώς σίγουρη ότι έκοψα το κάπνισμα για πάντα. Κι ενώ κάποιες στιγμές η επιθυμία σκάει κι είναι πιο δύσκολο κι από φτέρνισμα να τη συγκρατήσω, κρατήθηκα πιο πολύ από πείσμα, γιατί εκείνο το πρωί πριν από ένα χρόνο η εικόνα μου πρέπει να ήταν δραματική. Θυμάμαι πως ξύπνησα από μια εμετική μπόχα που με τρόμο διαπίστωσα πως ξεκινούσε από τα μαλλιά μου και είχε ποτίσει τα πάντα, ακόμα και το βερνίκι των νυχιών μου. Το προηγούμενο βράδυ είχα βγει και έτσι τα 10-15 τσιγάρα που έκανα σε μια μέρα ρουτίνας είχαν γίνει 30 — και σʼ αυτά είχαν προστεθεί και τα άλλα 530 που έκαναν οι υπόλοιποι στο κλαμπ.
Έτσι, εκείνο το ίδιο πρωί, με ελαφρό τσιγαρόβηχα και βαριά αναγούλα, θυμάμαι, έβγαλα από την τσάντα το πακέτο μου και το πέταξα γεμάτο σχεδόν στα σκουπίδια, στέλνοντας στη χωματερή 3,70 ευρώ και μια αγαπημένη συνήθεια. Μια συνήθεια που εκείνες τις μέρες με έστελνε στο γκετοποιημένο και θλιβερό τεκέ-ρουμ της δουλειάς, ένα χώρο 2Χ2 δίπλα στο κλιμακοστάσιο όπου 50 άνθρωποι στριμωγμένοι και κάθιδροι δίπλα στο ανοιχτό παράθυρο ξεφυσούσαν τον καπνό τους στους 40 βαθμούς Κελσίου - μόλις εκείνες τις μέρες είχε απαγορευτεί το κάπνισμα στο γραφείο. Όλοι οι οιωνοί έδειχναν πως είχε έρθει η ώρα να το κόψω, αν και μέχρι τότε υποστήριζα πως 10 τσιγάρα τη μέρα δεν είναι και μεγάλο θέμα – ισχυριζόμουν πως αφού έτρεχα τέσσερις φορές τη βδομάδα σε ταχύτητα 11 στο διάδρομο για μισή ώρα, το τσιγάρο το άντεχε ο οργανισμός μου. Να όμως που μπορούσα και καλύτερα. Στις τρεις βδομάδες χωρίς τσιγάρο η ταχύτητα έγινε με άνεση από 12 και το μισάωρο μπορούσε να γίνει χαλαρά 45 λεπτά όταν είχα χρόνο.
Ξαφνικά διαπίστωσα πως οι καπνιστές βαρέων βαρών μου βρομάγανε σαν τσιμινιέρα από απόσταση χιλιομέτρων. Εκεί φρίκαρα. Τέτοια μπόχα ανέδινα κι εγώ; Αυτή η μπόχα, μαζί με την κρίση που έσκασε λίγο μετά, ήταν ο βασικός κόφτης κάθε φορά το μυαλό πήγαινε στο «πρώην». Το κάπνισμα, που μετά το διαζύγιό μας με γλίτωσε από τέσσερα ευρώ τη μέρα, το λιγότερο. Θα μου πεις, τι είναι τέσσερα ευρώ; Θα σου πω (τι κάθεται και σκέφτεται ο άνθρωπος όταν δεν καπνίζει) ότι 4Χ365 ίσον 1.460 ευρώ το χρόνο. Δηλαδή η συνδρομή στο πιο σούπερ ντούπερ γυμναστήριο, με πισίνες και σάουνες ή ένα τριήμερο στο Λονδίνο σε boutique hotel ή διακοπές στην Ταϊλάνδη για μία βδομάδα. Ή μια τσάντα Chanel – εντάξει, η μικρή. Θα μου πεις, δεν έχεις να πληρώσεις τις πιστωτικές σου, η Chanel σε μάρανε. OK, αλλά δεν είναι και μικρό πράγμα να συνειδητοποιείς πως καπνίζεις μια Chanel το χρόνο, ενώ κυκλοφορείς με τσαντάκι από το Zara. Άσε που η Chanel σού μένει - το τσιγάρο μόνο ως αφυδάτωση σου κάθεται στο δέρμα. Κι ως πιάσιμο στο σαγόνι επίσης, αφού, για να μην αρχίσω να μασουλάω αηδίες (πάντα σε πιάνει ο φόβος πως θα ξεχειλώσεις όταν οι μισοί από όσους κόβουν το τσιγάρο πρέπει μετά να επενδύσουν σε ρούχα ένα νούμερο μεγαλύτερα), το ʼριξα στις τσίχλες. Πακέτο κι αυτές, αλλά ευτυχώς 1,30 ευρώ το πακέτο, το ένα τρίτο της τιμής από αυτό των τσιγάρων – και η αναπνοή μυρίζει τσιχλόφουσκα, όχι τσιγαρίλα. Άλλωστε, δεν βαριέσαι, με την κρίση φέτος, ακόμα κι η Chanel ένα 30% έκπτωση θα το κάνει.
όλα -ή-τίποτα
http://ola-e-tipota.blogspot.com
yupi
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου