Θιγόμενοι αναγνώστες, θιασάρχες της δημοκρατίας, αγωνιστές του διαδικτύου και ακέφαλοι στρατιώτες σε έναν διαδικτυακό αγώνα με κοινωνική γκρίζα απόχρωση.
Το κλείσιμο ενός μπλογκ υπερτερεί σε διαδικτυακή -ίσως και κοινωνική- αξία από τον θάνατο ενός δημοσιογράφου, ενώ η δημοκρατία αναβιώνει σε λαϊκίστικες αναρτήσεις από σέχτες διαδικτυακών επαναστατών. Αφορμή ο θάνατος ενός αόρατου δημοσίου προσώπου.... και με απλές διαδικασίες blog- άνθρωπος σημειώσατε 1 και μάλιστα με τεράστια διαφορά.
Με το άκουσμα της είδησης ανόρεξα διαδικτυακά στρατιωτάκια έτρεξαν να υποστηρίξουν κίβδηλες αξίες και πρόσκαιρα οράματα χτισμένα σε συμφέροντα επιχειρηματιών, σκοπιμότητες εκδοτών και υπόγεια παιχνίδια γκαγκστερικού χαρακτήρα.
Διαδικτυακοί κλώνοι κιτρινισμού αναδημοσιεύσεων και ανώνυμων ειδήσεων. Μικρά ποντικάκια, τυφλοί στρατιώτες σε έναν πόλεμο που δεν γνωρίζουν ποιον υπηρετούν, σε τι αποσκοπούν και ποιον αντιμετωπίζουν.
Υποστηρίζουν τα blogs και απαξιώνουν τους ανθρώπους, όποιοι και αν είναι και σε ό,τι και να έχουν αναμειχθεί.
Παρασυρόμενοι από τη μάζα χάνουν τον προσανατολισμό τους και αγνοούν πως ίσως στο μέλλον το ελληνικό διαδίκτυο θα είναι πιο πλούσιο, πιο ποιοτικό και πιο ουσιαστικό.
Αλήθεια πως είναι δυνατόν να βρίσκεσαι μπροστά στο “φως” μιας τεράστιας βιβλιοθήκης πληροφορίας και να παραμένεις στο σκοτάδι?
Τρωκτική ανορεξία.
πηγή
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου